MISTER AMBROS (Shqip)

29

Kishte kaluar disa dite dhe Milo ishte shume me mire ndersa kemba e Giseles tashme ishte harruar. Milo dhe znj.Ambros ishin ata te dy qe po miqesoheshin me njerin-tjetrin, znj.Ambros ishte ajo qe ndihej keq per ate qe ndodhi dhe ishte ajo qe i ndihmonte ne punet e tij i cili sigurohej qe te mos ndodhte nje gabim i tille si ate dite prandaj distancen mes tyre e shikonte si goxha shume ai. Gisele po qendonte duke kryqezuar krahet teksa syte e saj shikonin Milon dhe znj.Ambros te cilet qeshnin.

-"Une sa nuk sakrifikova veten per te dhe ia ne fund me harron."

U degjua zeri i saj teksa mohonte me koke. Kur pa qe znj.Ambros po vinte brenda Gisele filloj te pastroj tavolinen teksa z.Ambros vetem tani zbriti poshte apo dol nga dhoma e tij dhe ishte ora 15:23.

-"Volker..."

U degjua zeri i znj.Ambros e cila vrapoj per tek ai.

-"Dua te shkoj ne qytet."
-"Ne rregull nuk ka problem."
-"Dua te shkoj vetem."

Tha ajo duke bere z.Ambros te ngryse vetullat.

-"Jo."

Tha ai shkurt dhe qart i cili eci per tek kuzhina por znj.Ambros perseri e ndaloj.

-"Nuk mund te qendroj vetem ketu, po te dale me ty ti vetem do vozisesh makinen perreth dhe nuk do ndalesh qe te shikojme me mire qytetin, ashtu nuk dua per 5-minuta."
-"Anja mos me bej te flas."
-"Hhhh, ne rregull do marre atehere Milon, do dale me te."

Tha ajo ne momentin kur Milo hyri ku shikimi i Giseles dhe z.Ambros ra tek Milo i cili shikoj znj.Ambros te habitur e cila po shikonte z.Ambros.

-"Vetem do eci neper qytet Volker asgje me shume... te lutem."

Tha ajo ndersa Milo eci tek Gisele duke pyetur se cfare po ndodhte.

-"Znj.Ambros do qe te dale neper qytet dhe duket qe do qe ti te shkosh me te."

U degjua zeri i Giseles ne momentin kur z.Ambros ktheu koken nga ata.

-"Po i ndodhi dicka asaj, do jete me keq se heren tjeter."

Tha ai duke shikuar Milon i cili ende nuk kishte dhene pergjigje nese deshironte te shkonte por dukej qe znj.Ambros e kishte vendosur per te.

-"Mos u brengos do kthehemi sa hap e mbylle syte."

Nje ore pasi znj.Ambros dhe Milo tashme kishin dale filloj te bie shi por ishte nje shi me ere qe e ecte ate nga donte ajo, qielli ishte shume i erret dhe Gisele po qendronte ne kasolle duke pritur qe te ndalej. Z.Ambros po qendronte ne dhomen e ndenjes ulur teksa njeren kembe po e levizte vazhdimisht duke treguar se ishte i stresuar, po pendohej qe lejoj te dilte znj.Ambros. Ne ate qetesi kur po degjohej vetem shiu e era ju bashkua edhe telefoni qe ishte ne dhome. U ngrite ne kembe duke morre telefonin shpejt.

-"Volker, po bie shi shume nuk besoj qe mund te vijme tani apo sot, jemi duke qenduar ne nje hotel afer spitalit, mos u shqeteso jam mire, fli i qete, ohh dhee mos eja te me marresh."

Tha ajo dhe mbylli telefonin ndersa Z.Ambros dukej shume me mire dhe shume me i qete.
Ne mbremje gjendja e motit ishte perkeqesua edhe me shume, ne kasollen kafshet nuk rrinin te qete por ishte edhe Gisele qe nuk mund te flinte. Z.Ambros po qendronte tek dritaret e dhomes se tij duke shikuar nga kasolla pasi dyert ishin te hapura. Syte e Giseles po shikonin shiun por mbylli veshet kur u degjua bubullima e pas saj rrufeja. Kembet e saj u ngriten duke vrapuar jashte kasolles ku shiu si pa nje viktime filloj te sulmonte me te madhe. Duart e saj kapen rezen e deres shpejt duke hyr brenda, trupi saj ishte i ftohte, floket, fustani ishin bere mos me keq... por syte e saj shikuan personin qe ndaloj se vrapuari shkalleve kur pa ate.

-"Zoteri vetem sot nese mund te qendroj ketu..."
-"Mbylle dyert e kasolles."
-"Ëëë...jo."

Tha ajo duke shikuar ate i cili eci rreth saj dhe hapi deren. Ai vrapoj jashte ndersa Gisele e shikoj ate por qe edhe hapat e saj vrapuan jashte pas tij dhe te dy po ecnin me shume me sy te mbyllur se sa te hapur. Portat ishin te larta dhe te gjera ne njeren po e shtynte Gisele dhe tjetren z.Ambros.