MISTER AMBROS (Shqip)

51

Per Giselen ishte nje ndryshim i madh qe u be me ardhjen e vellaut saj. Ishte ai qe beri qe Gisele te largoj merzin e madhe qe po e ndjente. U largua me ne fund nga ajo shtepi dhe se bashku me te mori edhe Osla nuk mund ta linte ate te vetme pastaj edhe ajo kishte vetem Giselen. Rozam ishte nje person i pasur prandaj ky ishte edhe nje ndryshim tjeter qe u be per Giselen sepse tani nuk ishte ajo qe do bente pune ne shtepi. Po qendronte ne dhomen e saj Gisele e po mendonte diten kur ai erdh tek ajo. Nuk mund ta besonte ende si mundi ta gjente ate edhe pse tashme ishte bere muaj qe ajo po jetonte me te.

-"Tani u zgjuat zonjush?"

U degju zeri i William i cili ishte miku i vellaut te saj por qe tashme ishte bere edhe miku i Giseles.

-"Qenkeni vertet nje pertace"

Buzet e Giseles beren nje buzeqeshje teksa mendja e saj e mendoj zoterin Ambros e cila tashme nuk dinte asgje per te.

-"Gisela ke ngrene mengjes?"
-"Nuk dua vella"
-"Nese ti nuk do atehere do femija brenda teje, kete kohe nuk je duke ngrene duhet te kujdesesh per veten."

Tha ai duke e ulur teksa duart e Giseles u vendosen tek stomaku i saj. Ne fillim nuk mund ta besonte qe ishte vertet shtatzane por tashme keto dite ishte me ndryshe, ndihej shume mire çdohere kur Rozam kujdesej per te dhe nuk i thoshte gje qe ajo ishte shtatzane teksa babai i femijes nuk ishte kund per t'u gjetur. Pos vellaut saj ishte edhe William qe kujdesej per te gje qe Giseles ia rikujtonte Milon. Kaq shume gjera kishin ndryshuar per Giselen keto muaj qe tashme kishin kaluar dhe nuk po e kuptonte per mire a per keq ishte i gjithe ky ndryshim. Mendja e saj nuk po e mendonte aq shume zoterin Ambros edhe pse ndjente mungesen e tij.

-"Gisele do behet nje ballo neser mbrema perse nuk shkon, vetem brenda me dukesh qe merzitesh shume, aty do shkoj edhe William."

U degjua zeri i Rozam teksa William pohoj me koke.

-"Eshte afer nese nuk te pelqen William te sjell menjehere, nuk dua qe te te behet çdo dite e nate monotone, sigurisht vendose ti nese nuk ndihesh mire atehere mos e lodh veten."

Buzet e Giseles beren nje buzeqeshje teksa po shikonte ate, ne fakte ajo qe ai propozoi nuk ishte diçka e keqe, vete ajo kishte nevoje te dilte.

-"Mendoj qe ke te drejt vella do ishte shume mire te dilja pak."
-"Atehere William eshte ne kujdesin tende."
-"Mos u brengos sigurisht qe do kujdesem, do ia kalojme mire."

Syte e tij shikuan Giselen e cila pohoj me koke duke e shikuar ate gjithashtu. Dita e neser erdhi shpejt aq sa edhe mbremja ku e priti Giselen duke u rregulluar per ballon e cila veshi nje fustan qe ishte i gjere dhe nuk tregonte stomakun e saj gje qe ajo nuk deshironte te shihej edhe pse nuk ishte fryer shume. Floket i zuri lart dhe beri pak grime ne fytyre. Kur zbriti poshte William po fliste me Rozam.

-"Une jam gati"

Tha ajo duke bere qe te dy te kthenin koken nga ajo.

-"Sa e bukur qe je bere."

Ishin fjalet e Rozam ku ndryshe nga ai ishte William qe vetem e shikoj. Ai dhe ajo dolen qe te mos vonoheshin me shume, mirepo per te nuk ishte edhe aq e sikletshme prania e William pasi qe tashme ishte mesuar me te keshtu qe qendronte e qete me te. Ashtu siç tha Rozam vendi ku po behej balloja ishte afer dhe nuk u be rruge e gjate.

-"Jane persona nga me te ndryshem keshtu qe ndoshta do te te bie te flasesh me shume persona por nese nuk ndihesh rahat do mundohem te te largoj nga situata.

Tha ai duke buzeqeshur teksa ajo pohoj me koke duke ecur se bashku me te. Vendi ishte shume me i madh se sa qe dukej jashte, kishte vertet persona shume ashtu siç u degjuan fjalet e William. Syte e Giseles po shikonin personat qe tani po e benin te mos ndihej rehat sepse nuk i njihte asnje qe ishte aty dhe dukej qe ardhja e saj ketu ishte nje ardhje pa ftese.