MISTER AMBROS (Shqip)

26

-"Nese nuk do qe ta dergoj atehere ne rregull, nuk eshte problem per mua."
U degjua zeri i z.Ambros i cili u kthye te dilte por hapat e Giseles e derguan ate perballe tij.
-"Vetem qe e dergon ate ne spital nuk d.m.th qe une do e harroj ate qe i bere"
Ne makine ishte z.Ambros, Milo dhe Gisele e cila nuk i besonte z.Ambros qe ai do e dergonte ne spital. Spitali ne te cilen ishin ishte shume i vogel, dhe nuk kishte aq shume dhoma, dhe aty ku ishte Milo kishte edhe pacient te tjere prandaj Gisele nuk mund te qendronte.
-"Mos u shqetesoni, nuk ka dicka serioze"
Ishin fjalet e doktorit duke bere qe Gisele te qetesohej, ne makine tani ishin vetem z.Ambros dhe Gisele te cilet nuk po flisnin asnjeri, Gisele qendronte e nevrikosur aq sa deshironte te dilte nga makina e tij dhe te ecte vetem. Z.Ambros largoj doren nga timoni dhe e zgjati per tek radio qe te ndalte por ishte Gisele qe u shtye e friksuar.I habitur syte e Z.Ambros u kthyen nga ajo e cila ishte bashkuar me deren e makines.
.
Kur syte e Giseles filluan te shohin driten e kuptoj qe gjumi e kishte rrembyer menjehere si kishte ardhur nga spitali.
-"Miloo"
Tha ajo duke vrapuar per tek z.Ambros qe te shkonin tek ai, po syte e saj kapen Milon brenda tek dhoma e ndenjes te ulur dhe ishin duart e saj qe perqafuan ate te lumtur kur hyri brenda.
-"Miloo u shqetesova kaq shume"
Tha ajo duke e shikuar ate dhe e perqafoj perseri duke mos i shikuar dy personat qe ishin aty.
-"Ke me mire kemben"
U degjua zeri i Milos pasi ajo u largua nga ai dhe syte e saj shikuan te habitur kur pa qe ishte z.dheznj.Ambros.
-"Po, mos u shqeteso per mua, je mire,ke dhimbje."
Tha ajo duke e shikuar ate i cili mohoj me koke.
-"Jam mire"
Tha ai duke shikua znj.Ambros qe kishte koken e ulur ndersa z.Ambros po shikonte Giselen.
-"Te te sjelle dicka per te ngrene?"
U degjua Gisele duke u ngritur ne kembe por qe syte e saj shikuan z.Ambros i cili dol nga dhoma.
-"Jeni me mire zonjush"
U degjua zeri i Milos teksa shikonte znj.Ambros e cila nuk kishte ngritur ende koken qe te shikonte.
-"Me falni nese bera dicka qe nuk duhej"
U degjua zeri i Milos teksa znj.Ambros mohoj me koke.
-"Me falni ju mua."
-"Eshte ne rregull, shpresoj te jeni mire tani"
Tha ai duke zgjatur duart duke morre barnat qe kishte per te lyer plagat ne fytyre dhe vetem tani znj.Ambros ngriti koken dhe e shikoj ate.
-"Nuk doja qe..."
-"Zonjush, eshte ne rregull."
Znj.Ambros u ngrite ne kembe dhe eci duke u ulur tek ai dhe morri barnat nga duart e tij.
-"Me lejoni t'ju ndihmoj sepaku me kete"
Tha ajo duke e shikuar ate i cili e shikoj dhe pohoj me koke ngadale.
Z.Ambros po ecte korridorit te katit te dyte duke shkuar tek dhoma e tij por ishte Gisele qe e ndaloj hyrjen e tij tek dhoma.
-"Zoterii"
Tha ajo duke ecur tek ai.
-"Duket qe harruar dicka...kerkoj ndjese Milos."
Tha ajo ku duart e z.Ambros hapen deren e dhomes dhe u be te hy brenda.
-"Thuaj te dashurit tende qe sot ka dite te lire"
Tha ai dhe mbylli deren dhe ishte ajo qe ngrysi vetullat.
-"Koketrashe...KERKOJ NDJESS MILOSS...HAPE DEREN DHE DIL TII FRIKACAK."
Tha ajo duke goditur deren me force derisa dera u hap nga z.Ambros.
-"Ashtu sic po ia merria jeten ashtu edhe ia riktheva"
-"Vetem qe e dergova ne spital nuk d.m.th asgjee, ti e di mire qe duhet t'i kerkosh falje"
Tha ajo e nevrikosur duke e shikuar ate, por ai vetem mbylli deren.
-"Koketrashe..."
Tha ajo dhe zbriti poshte e nevrikosur por hapat e saj u ndalen tek dhoma e ndenjes duke shikuar znj.Ambros qe po lyente fytyren e Milos.
-"Ngadale."
U degjua zeri i Milos.
-"Me fal shume."
U pergjigje znj.Ambros tekda Gisele eci per tek kuzhina qe te bente ushqimin gati per Milon.