MISTER AMBROS (Shqip)

19

-"Je mire Gisele?"

Pyeti Milo duke bere qe te dy z.Ambros dhe Gisele te largonin syte nga njeri-tjeteri te nevrikosur.

-"Nuk mund te qendroj ne kembe."

U degjua zeri i Giseles e cila uli koken duke shikuar kemben e saj ku syte e saj u hapen te habitur kur ndjeu duart e z.Ambros qe e kapen ne krahe.

-"Duhej te ta le kete si denim per kete qe bere, por nuk mendoj qe ti duhet te kesh pushim ne kete kohe, kur ke aq shume pune ketu rrotull."

Tha ai duke mbajtur ne krahe dhe eci jashte ne oborr duke shkuar drejt makines se tij, teksa Milo dhe znj.Ambros po i shikonin te habitur por qe shume shpejt vetullat e Milos u ngrysen.

-"Ajo e ndihmoj dhe ai nuk mund t'i thote nje faleminderit?"

U degjua zeri i Milos duke harruar fare qe znj.Ambros ishte aty apo ne kete rast me nuk i interesonte.

-"Kujdes se cfare thua."

Ju kunderpergjigj znj.Ambros duke kthyer koken nga ai.

-"Ai erdh duke ngritur zerin si nje i paedukat, Gisele lendoj kemben e saj dhe ai shiko se si sillet."
-"Mos fol kur nuk e njeh ate, nuk ke drejt te flasesh per vellan time kur nuk di gje per te."

Tha ajo duke ngysur vetullat teksa syte e tyre filluan te krijonin shikime urrytje. Ne makinen ku z.Ambros ishte dhe po viziste nuk ishte aq e qete sepse ishte ai qe ende po vazhdonte fjalet i nevrikosur.

-"E mendoje veten ndonje superhero, kjo gje me nevrikos me shume se sa kur me solle ate kafe me shije te tmerrshme."
-"Çfare ka kaq te keqe qe te shpetova, me thuaj pak se nuk e kuptoj?"

U degjua zeri i Giseles e cila po mbante kemben me duart e saj qe po shtrengonte qe te mos ndjente dhimbje aq shume.

-"Nuk e kupton e urrej kete gjee, prandaj le te jete hera e fundit qe e bene."
-"Po nese je duke vdekur, as atehere."
-"Nuk dua faree te thashhh"

Tha ai i nevrikosur teksa ndali makinen duke shikuar se a kishte makina ne rrugen qe do kthehej, por duart e Giseles hapen deren e makines qe ajo ishte dhe dol nga aty.

-"CFARE DREQIN PO BENE"

U degjua zeri i nevrikosur i z.Ambros, ku kjo sjellje e saj e nevrikosi me shume se sa qe ishte, dol nga makina duke shikuar ate e cila po ecte vetem me njeren kembe.

-"Ktheu dhe hyre ne makine"

Tha ai teksa syte e Giseles e shikuan te nevrikosur.

-"Nuk dua te me dergosh ne spital, pas gjithe ketyre fjaleve qe me thua... do mjaftonte vetem nje faleminderit"
-Hyre ne makine"

U degjua zeri i z.Ambros por Gisele u kthye te largohej.

-"TE THASH KTHEU DHE HYRE NE MAKINE, ME KE DREQIN MENDON SE JE DUKE LUAJTUR, NUK JAM AS MIKU E AS VELLAU YT QE TE ME LUASH KOKEFORTEN KETU."

Tha ai duke bere qe Gisele te ndalonte duke kuptuar ate se cfare ishte duke ndodhur e ate qe ai po thoshte.

-"Hyre brenda."

Syte e saj u rrotulluan duke u kthyer nga ai dhe eci tek makina duke hyre brenda e nevrikosur.

-"Me humbe kohe me shume se 5-minuta me ate kokefortesin tende, sebashku me kete budallakin tende te superhero-it."

Gisele morri fryme thelle duke u munduar te qetesonte veten nga fjalet qe ai po i thoshte, duke e bere qe te pendohej qe e ndihmoj qe e shpetoj por tashme nga fjalet qe i degjonte ishte hera e fundit qe do e shpetonte ate me.
E ulur ne shtratin e vogel e te bardhe ne spital nje nga doktoreshat po shikonte kemben e Giseles. Teksa Z.Ambros po qendronte tek dritaret duke shikuar vendin jashte spitalit duke mos i interesuar se cfare ndodhej mbrapa tij, dhe ashtu ishte per Giselen te ciles nuk i interesonte se cfare shikonte ai aty tek dritaret, per keto momente deshironte qe te mos kishte dicka te rende tek kemba.

-"Mos u shqetesoni, nuk eshte dicka serioze."

U degjua zeri i doktoreshes duke bere te ndihej mire Giseles.

-"Por mos ecni pa mbajtese."

Gisele pohoj me koke dhe morri vetem nje ne doren e djathte dhe u ngrite duke kthyer koken qe te therriste z.Ambros por ai tashme kishte dalur nga dhoma.