MISTER AMBROS (Shqip)

58

-"GISELAA JE MIREE??!!"

Syte e Giseles po shikonin te habitur teksa pikat e ujit pikonin nga floket po preknin trupin e saj, pasi degjoj zerin e zoteri Ambros ku syte e zoteri Ambros shikuan ate te habitur syte e tij do ndiqnin ato pika uji qe ecnin nga shpatulla e saj rreth gjoksit saj, stomakut e belit tek kembet e cila nuk dukej qe ishte e lenduar, kur ngriti syte-syte e tyre kontaktuan mes njerit-tjetrit por zoteri Ambros po luftonte te mos shikonte trupin e saj e cila nuk po levizte pasi qe te dy ishin tashme te habitur.

-"Çfare ndodhi?"

Tha ajo ndersa zoteri Ambros nuk u pergjigj por u kthye nga ana tjeter qe te mos e shikonte ku vetem tani Gisela morri peshqirin dhe e vendosi rreth trupit saj dhe eci duke shikuar zoteri Ambros.

-"Volker..."
-"Po beni shaka me mua ju?"

U degjua zeri i zoteri Ambros duke bere qe Gisela te shikonte edhe me e habitur.

-"Çka"
-"Ju duket nje shaka e mire, ç'dreqin ju tha mendja..."

Tha ai duke kthyer koken nga ajo por qe ndaloj duke e shikuar ku syte e tij u ulen tek qafa e saj e zbuluar e pastaj tek shpatulla prandaj largoj menjehere koken nga ana e saj.

-"Fol çka u be.."
Tha Gisela duke kapur krahun e tij i cili nuk e shikoj ate.
-"Vishu dhe pastaj flasim."
-"Une mund te flas menjehere tani nese eshte diçka e rendesishme."
-"Une nuk mundem."

Tha ai duke dale nga aty teksa dora e tij u vendos tek zemra e tij dhe po mundohej te qetesohej ku tani nuk e dinte a po rrahte fort per shkak qe kishte vrapuar apo ishte nga frika se mos valle i kishte ndodhur diçka apo ishte se nuk kishte pare prej nje kohe te gjate trupin e saj ashtu. Gisele veshi shpejt nje fustan ngjyre te bardhe e i holle dhe rregulloj pak floket te cilat ende ishin te lagura. Vajzat qe punonin tashme ishin ne dhomat e tyre ndersa zoteri Ambros ishte ne dhomen e ndenjes duke ecur para mbrapa i cili ndaloj kur Gisele hyri brenda.

-"Ku eshte Marinela?"
Tha Gisela menjehere si hyri brenda dhe nuk pa ate aty.
-"Tek Anja..."

Tha ai ku Gisela menjehere e kuptoj qe diçka duhet te kete bere Anja qe ai erdh kaq shpejt ashtu.

-"Çfare ju tha mendja qe te me thoshte ajo qe je rrezuar nga shkallet, nuk me duket fare nje shaka e duhur kjo."
-"Çka tha ajo."

Tha Gisele por qe buzet e saj luftonin qe te mos qeshnin sepse nuk po mund te besonte qe keshtu i kishte thene ajo.

-"Ju duket nje genjeshter e duhur kjo, mua per pak sa nuk me ndal zemra."

Tha ai dhe Gisele beri nje buzeqeshje.

-"U shqetesove per mua?"
-"Sigurisht, nuk do shqetesohesha vetem per ty por çdo kende keshtu nuk behet shaka."
-"Une nuk i thashe asgje asaj, nuk e di perse e ka bere kete gje."

Tha Gisele duke e shikuar ate i cili levizi koken i zemeruar.

-"As une nuk e di se çfare dreqi i tha mendja te thoshte ashtu nuk me duket fare nje genjeshter e mire, vertet nuk ju kuptoj fare."

Tha ai dhe me u ndalen te dy duke mos folur u krijua nje qetesi derisa Gisele vendosi qe te shkatrroj ate heshtje.

-"Mendoj qe ajo ka..."

Fjalet e saj ndaluan kur u degjua dera te trokitej ku syte e saj shikuan Volker te habitur se kush mund te ishte ne keto ore.

-"William?"

Tha ajo e habitur.

-"Te solla keto qe m'i kerkove."

Tha ai teksa po mbante ne duar disa derrasa ku buzet e Giseles formuan nje buzeqeshje duke pohuar me koke pasi ju kujtua qe ia kishte kerkuar per te rregulluar nje dollap pak me te vogel.

-"Eja hyr."

Tha ajo dhe ai hyri duke mbajtur ne dore.

-"Eja vendosi tek dhoma ime."

Tha ajo duke bere me dore dhe u ngjiten per lart ku syte e zoteri Ambros shikuan ata te dy.

-"Ku duhet t'i vendos."
-"Ja aty."

Tha Gisele dhe ai eci por qe rreshqiti pasi qe ishte bere uje per shkak te peshqirit dhe u rrezua goxha fort ne toke. Ku zeri i Giseles u degjua duke qeshur zerin e saj e degjoj edhe zoteri Ambros i cili ngrysi vetullat teksa shikonte nga shkallet dhomen e Giseles.

-"Me fal, je mire?"

Tha Gisele duke e mbajtur William dhe e uli tek shtrati pasi qe dukej qe kishte lenduar belin.

-"Qesh ti une sa nuk vdiqa."

Tha William dhe Gisele qeshi.

-"Me fal."

Tha ajo perseri duke terhequr bluzen e tij te shikonte belin ndersa Volker u ngjite per lart tek dera e dhomes se saj. Dora e tij u zgjate qe te hapte deren por nuk mund ta bente, nuk mund te hapte deren.

-"Ke dhimbje?"

Tha Gisele duke prekur aty ku ai ishte lenduar.

-"Ngadale." Tha ai.
-"Mos levize."

Tha Gisele ku ne ate moment dera u hap nga zoteri Ambros i cili hyri brenda.

-"Degjova nje zhurme eshte gjithçka ne rregull?"

Tha ai teksa po shikonte William gjysme te zhveshur nga lart dhe Gisela qe ishte ulur mbrapa tij.

-"William rreshqiti dhe u rrezua."
-"Mjaft qeshe."
-"Nuk po qesh."
-"E di qe do qe te qeshesh."

Po flisnin ata teksa syte e zoteri Ambros nuk po shprehnin gje pasi nuk po i pelqente kjo gje sidomos kur shihnte doren e Giseles qe po prekte belin e William pasi qe po e lyente me nje fishek. Syte e Volker u ndalen tek Gisela ku fuszani i saj ishte lagur tek pjesa e gjoksit nga floket dhe ishte bashkuar me trupin e saj ku ngjyra e bardhe tregonin trupin e saj. Hapat e tij u drejtuan tek ta.

-"Lere do e dergoj ne spital."

Tha Volker duke kapur krahun e William dhe me doren e tjeter e vendosi rreth belit tij i nevrikosur.

-"Ne rregull me mire ndoshta eshte."

Tha Gisele ndersa Volker shikoj William e pastaj rrotulloj syte.

-"Te vije edhe une?"
-"Jo!"

Iu pergjigje Volker Giseles e cila u ndal duke mos thene gje. I shikoj teksa ata te dy u larguan, u ul e deshperuar pasi qe kjo ishte mundesia me e mire per te folur me Volker por ia qe nuk u be perseri.