MISTER AMBROS (Shqip)

6

Gisele ishte e ulur duke pastruar rroba, kete here nuk deshironte qe te bente gabimin qe beri dje, prandaj vendosi qe se pari te pastroj rrobat e pastaj rrobat qe ajo kishte veshur dhe trupin.
Ne shtepin ku te tjeret ishin Arnoldi po qendronte perballe z.Ambros i cili kishte ngritur njeren vetulle.

-"Ju lutem zoteri dua vetem t'ju tregoj pjesen mbrapa oborrit, ka shume gjera qe besoj do doni t'i shikoni"

Tha Arnold i cili me fytyre po i pergjerohej qe te pranonte pasi deshironte qe te dilte me te qe z.Ambros te mos kishte mendime negative per te me.

-"Ne rregull"

Fjalet e z.Ambros beren qe Arnold te buzeqesh edhe pse z.Ambros po mendonte ta vriste po ne momentin qe do shkonin aty, por a ishte nje person i tille zoteri Ambros?
Gisele pasi pastroj rrobat e saj dhe rrobat e tjera hyri ne uje por nuk po mendonte te qendronte aq shume.

-"Z.Gunter pelqen te ec kendej, pemet i ka pelqyer cdohere."

Po fliste Arnoldi teksa ecnin brenda ne mal por z.Ambros nuk ishte nje qe e degjonte,

-"Z.Ambros shikoni keto kepurdha, kam degjuar qe jane shume te shijshme, nese doni mund ta..."

Tha ai duke zgjatur doren qe t'i kepuste teksa fliste.

-"Po nese deshiron te vdesesh merri."

Tha z.Ambros duke u kthyer nga ai i cili u ndal duke e shikuar.
-"Jane helmuese."

Syte e Arnoldit u hapen te friksuar dhe larguan doren nga ato.
-" Po keto zoteri?"

Tha ai dhe z.Ambros mohoj me koke duke vazhduar te ec ndersa Arnold u ndal duke keputur kepurdha, hapat qe z.Ambros po bente po e dergonin tek vendi qe shkoj dje padashje. Syte e tij filluan te shikonin perreth, teksa ndjente ajrin e paster. Por nuk priste te shihnte ndonje person ashtu siç nuk priste dje, por syte e tij u ndalen perseri duke shikuar personin qe ishte ne uje dhe perseri ishte vetem pjesa e shpines saj, floket i kishte te kapur ku duart e saj po preknin ngadale shpinen e saj, z.Ambros kete here po shikonte plagat qe ajo kishte, ndryshe nga dje qe lekuara e saj dukej aq e bute sot dukej e plagosur ne shume vende, ne disa pjese shpina e saj kishte marrre ngjyre blu e te kuqe, ku nga ato shenja mund te kuptoje qe dhimbja ishte e madhe.
-" Zoteriii"
U degjua zeri i Arnoldit i cili ngriti zerin duke bere qe Gisele te hapte syte e friksuar kur degjoj zerin per pak sekonda qendroj duke mos levizur derisa mendja e saj rikujtoj ate qe sapo degjoj prandaj nuk kthyeu koken dhe vetem vrapoj per te dalur nga uji, u ul duke morre rrobat qe ishin dhe u largua teksa z.Ambros kishte kthyer koken duke shikuar Arnoldin qe te mos ecte me afer tij ai z.Ambros eci tek Arnold i cili po mbante ne duar kepurdha.

-"Nese do vazhdojme te qendrojme ketu, atehere nuk do me vije keq nese trupi juaj do kalbej ketu"

Tha z.Ambros duke shikuar ate te bezdisur ndersa Arnold uli koken i friksuar duke mos thene asgje dhe eci pas tij.
Grisele ishte ne shtepi duke vendosur rrobat tek litari e lehtesuar qe ajo erdhi po ne kohe por e shqetesuar se mos valle ndonje person e kishte pare ate.

-"Me lere te te ndihmoj"

Tha Osla e vogel e cila ishte me e lumtur se Gisele qe ajo ishte ketu dhe z.Arnold nuk po e godiste ate, Gisele per Oslan ishte nje moter qe ajo kurre nuk e kishte.

-"Gisele"

Tha Osla pasi pa qe Gisele ishte e humbur ne mendime, derisa dora e saj preku krahun e saj ajo nuk u pergjigj.

-" Osla, kur erdhe "
Tha ajo e habitur.
-"Tani, do ndihme"
-"Jo, jam mire "

Tha Gisele duke vendosur rroben qe kishte ne duar tek litari.