Gisele po pastronte dhomen e ndenjes se bashku me Oslan, ndersa Milo po punonte jashte si çdo pune qe kishte teksa papritur ju kujtua biseda e mbremshme me znj.Ambros.
-"Qe kur fillove ta pelqeje ate"
Milo u ul ne karrige duke kthyer koken nga ajo dhe beri nje gjysme buzeqeshje.
-"E dua ate vertet shume, e doja qe kur e takova dhe vazhdoj ta dua...por dashuria mes meje dhe Giseles nuk eshte ashtu siç ju mendoni zonjush, une e dua ate si motren time te dy ne e dijme menyren e dashurise sone qe kemi per njerin-tjetrin, me kalimin e kohes e kuptuam qe as ajo e as une nuk e mendonim njerin-tjetrin ne ate menyre."
Tha ai duke kthyer koken nga dritaret.
-"Mund ta duash nje person edhe pa e menduar si te dashur/e."
-"Po te isha une e dashura jote atehere do mendoja qe po me tradhetoje me te."
Tha ajo teksa ai beri nje buzeqeshje.
-"U be kohe qe nuk jam ndjere e sigurt te jem vetem me nje djale pos Volker-it, faleminderit!"Milo kthej koken nga personat qe po e therrisnin pasi e larguan nga mendimet e tij, dhe nga fjalet e znj.Ambros.
-"Gisele po te therret zoteri Ambros."
U degjua zeri i njeres vajze qe hyri tek dhoma ku ishte ajo.
-"Mua, perse?"
Shikoj Gisele vajzen e cila ngriti supet lart.
-"Zoteria eshte ne zyren e tij."
Tha ajo duke bere me dore drejt zyres ne te cilen ishte ai. Pas trokitjes se Giseles ne dere u degjua zeri i tij qe beri te hy Gisele brenda. Z.Ambros ishte i ulur i mbuluar me libra, fleta, dokumente te ndryshme.
-"Me therritet zoteri."
U degjua zeri i Giseles e cila po qendronte tek dera teksa ai ishte perballe tij vetem se kishte nje hapsire te madhe mes tyre, pasi u degjua zeri i saj ai ngriti koken dhe shikoj ate i cili ngriti doren duke ia bere me dore qe te ulej ne karrigen qe ishte para tavolines se punes se tij. Gisele eci e menduar duke e shikuar ate, e cila nuk mund te mendonte arsyen e kesaj thirrje nuk ishte qe kishte bere ndonje gabime.
-"Urdhero keto."
U degjua zeri i z.Ambros teksa po zgjaste nje zarf drejt saj, duart e Giseles e morren teksa gishtat e saj e ndjenin se cfare kishte brenda.
-"Duhet t'ia dergoj ndokujt keto?"
Tha ajo duke kthyer koken qe ta shikonte ate i cili ngrysi vetullat nga fjalet e saj.
-"Jo, jane parat e tua per punen qe keni bere gjate ketij muaj."
Tha ai ndersa Gisele e shikoj e habitur.
-"Faleminderit!"
Tha Gisele duke mos e larguar habin qe kishte ne fytyre.
-"Kur te dalesh therrite Oslan."
Ajo pohoj me koke dhe u ngrite ne kembe teksa duart e saj po shtrengonin zarfin e lumtur, pasi qe kjo ishte rroga e saj e pare, tani mund te themi qe ajo po punonte vertet dhe jo si ne te kaluaren e cila ishte me shume skllave e tjereve.
-"Oh Per pak harrova."
Tha ai duke bere qe Gisele te ndalonte dhe te kthente koken nga ai i cili u ngrite duke ecur tek ajo.
-"Urdhero."
Dora e tij zgjati doren qe mbante nje çelse.
-"Eshte dhoma e katit te dyte, vetem sepse nuk ka dhoma ne katin e trete prandaj ke kete dhome."
Tha ai duke kapur doren e saj dhe leshoj çelsin tek duart e saj.
-"Eshte...eshte dhoma ime?"
-"Nese nuk do qe te ndahesh nga te tjeret atehere mund te qendrosh edhe tek dhoma e te dashurit tende."Tha ai duke u kthyer per tek karriga e tij ne te cile ishte para disa minutave.
-"Milo nuk eshte i dashuri im."
-"Zgjedhja eshte e jotja, mund te dalesh."Tha ai ndersa Gisele beri nje buzeqeshje dhe doli duke dale nga aty.
-"Osla te therret zoteria."
Tha ajo dhe vrapoj lart tek kati i dyte, hapat e saj ecen tek dera qe ishte afer dhomes se zonjushes Ambros, e vendosi çelsin tek dera por nuk hapej.
-"Nuk eshte kjo dhome?"
Tha ajo dhe ktheu koken tek dera qe ishte afer deres se dhomes se z.Ambros, kur e vendosi çelsin tek ajo dere me rrotullimin e çelsit ajo u hape, hapat e saj ecen ngadale duke shikuar perreth, syte e saj po ndriçonin si nje femije qe merr lodra te reja, kembet e saj po kercenin te lumtura.
-"Me ne fund dhomaa ime."
Tha ajo dhe hapi syte kur pa qe kishte ballkon po si dhoma e z.Ambros hapat e saj vrapuan duke hapur deren e ballkonit dhe dol duke shikuar pamjen jashte, ne anen e djathte kishte afer ballkonin e z.Ambros te cilet ishin te vetme ballkona ne kete ane qe ishin dhomat e tyre.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MISTER AMBROS (Shqip)
RomantizmÇfare ishte kjo ndjenje qe po ndjente ajo? Pse ndjente qe fluturat ne stomakun e saj fluturonin te lumtura çdohere kur shikonte ate. -"Mos valle jam semure, nuk ndihem mire! Cfare po ndodh me mua." U degjua zeri i saj teksa shikonte zoterin Ambros...