සැම වෙත බෙදනා සඳ රැස් මුදු ගුණ
දෑසේ පැටලී නිවී යනෙන සඳ
මග හැර ඈතට යන්නද මා,
සිතට එරෙහි වුව
ලොවට අවැසි ලෙස
නුඹේ දිවිය නුඹටම පවරා...
දිවයුරු සැඩ ගිම් දාහය මා ළඟ
සහස් වරෙක සුපුරුදු බැල්මන් මැද
වියතක් දුරකින් නුපුරුදු සිතකින් ,
හැඟුම් නොදන්නා
නුඹෙ සිත තනිකර
මමත් නොදන්නා සේ ඉන්නම්...
සිතම පෙලන තැවුලක් වී නම් මා
නොරිදා රිදවන බන්ධන කුමටද
සිඳ බිඳ ලන්නට අවසර භව බැමි,
සිත රවටා
සෝ දුක් සඟවා
නුඹෙන් මිදී තනියම යන්නම්...
YOU ARE READING
_ ඇඹුල් දොඩම්_
Randomඔව්.. අග්නි වෙනුවෙන් මගේ අතට ලැබුන හැම නිර්මාණයක්ම... මේකේ දාන්න කියලා බැලුවේ..
