42. Bölüm "Ya seninle ya hiç"

18.6K 1.2K 128
                                    

400k OLMUŞUZ YAA❤️‍🔥

"Yenge her şey hazır."

Gözlerimi ağır ağır karşımda durmuş ikiliye çevirdim. Sessizce beni izlemeye devam ettikleri sırada merakla kaşlarım havalandı. Yeni kurbanımız hazırdı demek.

"Kim?"

Arifle Özgür her şeyi hazırlar sonra bana adamın bilgilerini verirlerdi, kurallar değişmişti...Arafsız her şey değişmişti. Boğazımdaki yumruyu yutmak adına sertçe ciğerlerime derin nefes çektim.
"Korhan Özbek. 29 yaşında, uyuşturucu satıcısı, elemanlarını okul çıkışlarında tutup satış yaptırıyor" dedi Özgür. Duyduklarım karşısında öfkem bin kat daha arttı. Çocukları zehirlemeye çalışan bir caniyi mi öldürecektim? Eminim bunu büyük bir zevkle yapacaktım.

"Elemanları nerede?"

"Onlarda burada yenge,"

"Onların icabına siz bakın, şimdi şu Korhanın işine bakalım."

Rahat deri koltuğumdan hiç istemesemde ayaklandığımda Arif yanında durduğu kapıyı açarak geçmem adına yol verdi. Onları beklemeden yürümeye başladığımda arkamdan yetişerek sessizce ardımda durdular. Gözlerim boks maçına gitti, bugün epeyce bir kalabalık vardı. Beni gören herkes geçmem adına yol verirken hiçbirinin yüzüne bakmadan depoya açılan kapıya doğru yürümeye devam ettim.

"Boks işleri nasıl gidiyor Özgür?"

"Bir eksilme yok yenge ama istediğin gibi olay çıkmasına izin vermeden herkesi maç sonu dışarıya alıyoruz, sadece bizim çocuklar kalıyor."

"Güzel, kuyu da bir sıkıntı var mı peki?"

"Yok yenge."

Güzel, her şey istediğim gibi kusursuz ilerlemeye devam ediyordu. Alt kata inmeden önce durup kolumdaki kayışlı saate baktım. 00:00 olmuştu.  Gözlerimi Özgüre çıkardığımda merakla bana baktı.
"Senin burada ne işin var Özgür?"

"Yenge Korhanı halledeceğiz ya?"

"Oğlum evlisin sen artık, bekletme karını hadi git evine biz hallederiz." Özgür duyduklarıyla gülümserken başını onaylarcasına salladı. Aslı eminim şimdiden Özgür için endişelenmeye başlamıştır. Her ne kadar pis işler yaptığımızı bilsede bu kadar ilerisine gideceğimizi tahmin etmediğine emindim.

"Sen nasıl istersen yenge, iyi akşamlar."

"İyi akşamlar."

Özgür son kez başıyla selam vererek yanımızdan ayrıldığında Arif'in benim için açtığı kapıdan içeriye girerek merdivenleri aheste aheste indim. Topuk seslerim her zaman ki gibi etrafta yankılanıyor, kurbanımın daha da gerilmesine neden oluyordu.

Gözlerim sessizce bizi bekleyen kurbanıma gitti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerim sessizce bizi bekleyen kurbanıma gitti. Her yeri dövmeyle kaplı, sarışın mavi gözlü bir adamdı. Gözlerine dikkatle baktığımda yüzünde beliren Araf'ın suretiyle adımlarım afalladı. Nefesimi tutmuş bir şekilde gözlerine bakakaldım.

DelikanlıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin