My Lover With Split Personalities [မြန်မာဘာသာပြန်]

၄၃ ။ ရှူးဂါးဒယ်ဒီ ညင်ညင်သာသာ ချစ်ပေးပါ

[Unicode]

ကျောင်းချီ ဝင်လာတော့ သူ့လောင်ကုန်း အိမ်စာလိမ်လိမ်မာမာရေးနေသည့် ကလေးတစ်ယောက်ပမာ စာရွက်စာတမ်းများ လက်မှတ်ထိုးနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ သူ မဆိုစလောက် မျက်ခုံးပင့်ပြီး လက်ထဲရှိ ပါဆယ်ကို စားပွဲပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။
"စားသောက်ဖို့အချိန်ပါ၊ ဂန်းစတားဘော့စ်ဗျ"

သူ့နာမည် “ဖေး” ၏ နောက်ဆုံးဆွဲချက်ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား လက်မှတ်ထိုးမိသွားတော့၏။

နေ့လယ်စာသည် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကြိုက်သည့် တရုတ်စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်သည်။ ကျောင်းချီ အစိမ်းနှင့်အနီဂိုဏ်းရှိ ကောင်လေးများကို ရှီးဖေး၏ ဧည့်ကြိုစားပွဲဆီ ပို့ခိုင်းခဲ့သည်။ ကျောင်းချီ ရောက်ချိန်မှာပင် အစားအသောက်ရောက်လာ၍ အပေါ်ထပ်ဆီ သယ်လာခဲ့၏။

"ဘာလို့ ပါဆယ်မှာလိုက်တာလဲ၊ ကိုယ် ကောင်းတာတစ်ခုခုစားဖို့ မင်းကို အပြင်ခေါ်သွားချင်တာကို"
ကျန်းချန်ဖေး စားစရာအား စားပွဲဆီရွှေ့ပြီး တစ်ဘူးချင်းဖွင့်လိုက်သည်။

"ပါဆယ်တွေက အချိန်ကုန်သက်သာတယ်လေ" အလုပ်စွမ်းဆောင်ရည်နှင့်ပတ်သတ်ပြီး ဂရုစိုက်သည့် မစ္စတာကျောင်းအတွက် ဒီနေရာထိလာပြီး သူ့လောင်ကုန်းနှင့် နေ့လယ်စာစားသည်ကရှားသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ အပြင်တွင် စားသောက်ပြီး အချိန်ဖြုန်းမိလျှင် မချင့်မရဲဖြစ်စရာကောင်းလိမ့်မည်။

ကျန်းတာ့တျောင်း သူ့အဓိပ္ပါယ်ကိုနားလည်သော်ငြား အရင်ရက်များတွင် သူ လူပါးဝရသည်ကို ကျင့်သားရနေပြီဖြစ်သည်။ အခု သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းနိုင်ဘဲ စနောက်လိုက်မိသည်။
"အဓိပ္ပါယ်ရှိတာပဲ၊ နေ့လယ်စာစားပြီးရင် အချိန်အများကြီးရှိသေးတော့ ရုံးခန်းထဲ ခဏပျော်ပါးလို့ရတယ်" သူ နောက်ဆုံးစကားများကို ကျောင်းချီ နားဘေးကပ်ပြောတာ တမင်သက်သက် အသံနှိမ့်ထားလေသည်။

"သွားစမ်းပါ!" ကျောင်းချီ သူ့ကို တံတောင်တိုက်လိုက်သည်။ ကျန်းတာ့တျောင်း အသံထွယ်ရယ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး သူစိတ်တိုသွား၏။
"ဒီမှာ ပျော်စရာတစ်ခုရှိတယ်၊ ကြည့်ချင်လား"