Leukemia ✓

23| Kemoterapi

Selam, nasılsınız?

Moralim bozuktu, ben de size "Leukemia" getirdim. :)

Sona yaklaşıyoruz :') Şu an yazdığım dışında yazmam gereken son 1 bölüm kaldı, yani final. Yazdıktan sonra hızlı hızlı atıp bitirmek istiyorum çok uzatmadan.

Bölümde başlıktan da anladığınız gibi kemoterapi sürecine başlıyoruz. Bakalım süreç nasıl işleyecek?

İyi okumalar.

💜🧚🏼‍♀️

Doruk, kendisine verilen yatağa bakarken aklında canlanan anılara engel olamadı. İkisi için de çok zor olmuştu evlerinden gidişi ama alışmışlardı.

Duyduğu kapı açılma sesiyle Asiye'nin geldiğini anlarken "Geç anneciğim." diyen naif sesi onayladı onu. İçeri giren Rüya, kendisini görünce "Ba-ba!" deyip paytak adımlarıyla kendisine doğru yürümeye başlayınca kızına doğru gidip kucağına aldı onu. Yüzünde gezinen küçük eline bir öpücük kondurduktan sonra sarılırken kokusunu doldurdu ciğerlerine.

Boynuna, yanaklarına öpücükler bırakırken "Doruk?" diyen Asiye'ye döndü. Gülüşü solarken bakışlarını ondan çekip "Ben eşyalarımı toparlamaya gelmiştim. Bu kadar erken geleceğini tahmin edemedim, kusura bakma." dedi. Asiye yutkunduktan sonra "Yok canım, ne kusuru?" deyince yüzüne yerleşen yalancı bir gülüşle kafasını salladı Doruk. "Hem acele etmene gerek yoktu."

"Boşanıyoruz biz Asiye." dedi bakışlarını ona çevirirken. "Acele edilmeyecek bir durum değil bu. Yarın ofiste işlerim var, senle gelemem ama eğer istersen sen git başlat işlemleri, ben sonra gider imzalarım."

Gözleri dolarken "Olur, giderim ben." dedi Asiye. Doruk'un yanında o imzayı atamayacağını biliyordu. Daha önce gözlerinin içine bakarak attığı imza hayatlarını birleştirmişti, şimdi tekrar o gözlere bakarken kendinden çıkaramazdı onu.

Doruk, onu kafa sallayarak onayladıktan sonra tekrar kucağındaki kızına döndü. Yüzüne bir gülüş yerleşirken "Babacığım." dedi tekrar boynuna bir öpücük bırakıp. Rüya da ona "Ba-ba." diyerek cevap verince dolan gözleriyle sarıldı kızına. Küçük kızını yere bırakıp önüne diz çöktü ve küçük ellerini tutarak "Seni çok seviyorum güzel kızım benim." dedi. Yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra ayağa kalktı.

Biraz ilerisinde duran bavulunu aldıktan sonra yerdeki çantayı da aldı. "Eşyalarımın çoğunu götürmüş oldum bunlarla birlikte ama birkaç parça şey kaldı, sonra alırım onları da. Anahtarı da o zaman bırakırım." deyince "Tamam, sıkıntı değil." diye cevap verdi Asiye içine kaçan sesiyle.

Kapıya doğru giderken arkasına takıldı Asiye de. Onun gidişiyle sırtını kapıya yaslayıp yere çökerken gözünden akan yaşları umursamayarak geriye yasladı kafasını. Yanına gelen kızıyla gözyaşlarını silerken yavaşça kalktı ayağa ve yanına gitti. Yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra göğsüne bastırdı onu.

Doruk, önündeki birkaç basamağı indikten sonra aşağı kata inen merdivenleri adımlamaya başlamadan gözlerini kapatarak arkasındaki duvara yasladı kendini. Gözünden yaşlar arka arkaya akarken çalan telefonunu çıkardı cebinden. Ekrana baktığında kardeşinin aradığını görünce derin bir nefes aldıktan sonra boğazını temizleyip "Efendim bir tanem?" diyerek açtı telefonu.

💜🧚🏼‍♀️

Hemşire elindeki damar yolu iğnesiyle önünde durduğunda korku dolu gözlerle annesi ve babasına döndü Rüya. Doruk aralarındaki birkaç adımlık mesafeyi kapattıktan sonra bir öpücük kondurdu kızının avuç içine ve "Babacığım çok az acıyacak sadece, tamam mı?" dedi. Kızına canının yanacağını söylerken kendi canının yandığını hissetmişti. "Hem sonra birlikte sinemaya gideceğiz, unutma. Oyunbozanlık yapmak yok."