S2B1| Hamile

2.1K 107 364
                                    

Leukemia'nın yeni sezonundan hepinize merhaba. Tekrar hoş geldiniz. Umarım hepiniz iyisinizdir.

Daha önce size Asiye ve Doruk'un ayrılıklarını, Rüya'nın hastalık sürecini, barışmalarını, bir bebeğin bir mucize oluşunu anlattım burada. Şimdi ise onların rutin (?) hayatına başka bir boyuttan bakalım istiyorum.

Medyadaki şarkıyı eskiden çok severdim, şimdiyse cringe geliyor bdsfsdg Ama bu tamamen benimle alakalı. Bebeklerim evli, mutlu ve çocuklu. Tabi şimdilik. 😈

Daha önce Doruk ve Rüya'nın oyunlarını anlatırken Onur'u gerçekten yazdığıma benzer bir şekilde görmeyi beklemiyordum gdajdfad osy sınır tanımıyor. YETER BE AŞK ADAM!

Uzun konuşmamdan anladığınız gibi acayip mutluyum ama daha fazla uzatıp sıkmak istemiyorum.

İyi okumalar.

💜🧚🏼‍♀️

"Rüya bu güzel olmadı bence." dedi Doruk, telefonunun ön kamerasından kendine bakarken. "Ya baba 'Çok güzel oldu.' diyorum, niye inanmıyorsun?" "Tamam, sen beğendiysen kalsın." dedikten sonra kızının yanağına bir öpücük bıraktı Doruk.

Rüya da kollarını babasının boynuna sararken içeri kucağındaki Umut ile giren Asiye "Ne yapıyorsunuz öyle?" dedi gülerek. Rüya "Oyun oynuyoruz anneciğim." deyince saçındaki tokayla duran Doruk'a bir bakış attı. Gülüşünü bastırıp tekrar kızına dönerken "Ne oyunu bir tanem?" diye sordu.

"Kuaförcülük." diye cevap verdi Rüya kısaca. "Önce ben babamın saçını yaptım, şimdi de o benimkini yapacak." "Anladım bebeğim." diyen Asiye'ye karşılık "Anne, Umut da bizimle oynayabilir mi?" dedi Rüya. "Anneciğim, Umut nasıl oynasın sizle, o daha çok küçük. Hem saçı da azıcık, toplayamazsın."

Doruk önce kafa sallayan Rüya'ya baktıktan sonra Asiye'nin kucağındaki Umut'a döndü. Oğlu, kollarını uzatarak kucağına gelmek istediğini belli edince "Gel bakalım babaya." dedi ve küçük bedenini kolları ile sardı. Umut gülerek küçük elini atıp saçındaki tokayı çıkarınca güldü Doruk da.

Rüya oflayarak "Umut, babamın saçını bozdun." deyince "Hayır babacığım." diye cevap verdi Doruk. "O da bizimle oynamak istiyor sadece." "Ama annem 'Oynayamaz.' dedi." "Evet, onun saçını yapamayız ya da o bizim saçımızı yapamaz. Ama bizimle oynayabilir."

Rüya anlamadan bakarken "Bak şimdi." diye açıklamaya başladı. "Umut, babacığım onu bana verir misin?" Umut, birkaç saniye Doruk'un yüzüne baktıktan sonra gülerek elindeki tokayı kendisine uzatılan ele bıraktı. Doruk "Akıllı oğlum benim." deyip yanağına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra Rüya'ya döndü ve "Gördün mü?" dedi.

Küçük kızı, ona kafa sallayarak cevap verdikten sonra tekrar arkasına geçti ve "Umut, bana tarağı verebilir mi? Babamın saçı bozulduğu için tekrar yapmam gerekiyor." dedi ciddiyetle. Doruk, ona güldükten sonra biraz ilerideki tarağı oğlunun eline verdi ve "Babacığım, hadi ablana ver onu." dedi.

Umut, elindeki tarağı yere fırlatıp olduğu yerde sevinçle çırpınırken Asiye ile birlikte güldüler onun bu haline. Rüya, kollarını göğsünde bağlayıp çatık kaşlarıyla kardeşinin önünde durduğunda "Umut, bana verecektin." deyince ona da aynı şekilde gülerek karşılık verdi Umut. Rüya'nın çatık kaşları normale döndükten sonra yüzünde oluşan gülümseme ile bir öpücük bıraktı kardeşinin yanağına.

Rüya, babasının yanında duran tokayı eline aldığında Umut, ellerini ona uzattı ve açıp kapatarak tokayı istediğini belli etti. Toka, küçük avcuyla buluştuğunda Doruk'a döndü ve gülerek elindeki tokayı onun saçlarının üstüne bıraktı.

Leukemia ✓Where stories live. Discover now