အသုံးအနှုန်းကြမ်းပါတယ် မကြိုက်ရင်မဖတ်ကြဖို့မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်...
အိမ်ပြန်ရောက်သည်ဆိုရင်ဘဲ ချစ်ခြင်းကိုပွေ့ပြီးအခန်းထဲသို့ခေါ်လာခဲ့တော့သည် ချစ်ခြင်းကိုယ့နံရံမှာကပ်ခါ အိထွေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရှိုက်လိုက်ကာ လျှာကိုပါထည့်ပြီးကစားပေးလိုက်သည်
"အွန့် အင့် ပြွတ်ပြွတ်" သူမလေးရဲ့ညည်းသံသဲ့သဲ့လေးကိုကြားရတာကြောင့် မာန်စိတ်ထဲကျေနပ်မိသည်
"ပြွတ် ကို့ကိုကြည့်စမ်းကလေး" နှုတ်ခမ်းလွှတ်လေးကိုလွတ်ပေးလိုက်ပြီး ချစ်ခြင်းနဖူးနဲ့သူ့နဖူးကိုတိုက်ကာမာန့်လက်တွေကချစ်ခြင်းပါးလေးကိုအုပ်ထားသည်
"ကို့ကိုကြောက်လား" ရင်ထဲကတုန်ခါနေတဲ့အသံနဲ့မေးတော့နှုတ်ခမ်းတွေပါတုန်လာသည် ဟုတ်သည်သူတကယ်စိတ်တွေမထိန်းထားနိုင်တော့တာမို့
ချစ်ခြင်းကိုကို့ကိုမော့ကြည့်လိုက်ကာသူ့ကိုရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်နေတဲ့ကိုကို့မျက်လုံးတွေကိုခဏငေးကြည့်လိုက်ပြီးပြန်ဖြေလာသည်က
"ကြောက်တယ် ကိုကိုချစ်ခြင်းကိုအော်ငေါက်တယ် အမြဲလဲဒေါသထွက်ပြတယ် စကားကောင်းလဲမပြောဘူး"
ချစ်ခြင်းရင်ထဲကနာကျင်မှုတချို့ကိုမာန်သိရှိရပြီးနောက်သူမလေးကိုဒီထက်ပိုပြီးကြင်နာပြရတော့မည်ကိုမာန်သိလိုက်သည်
"အခုကစပြီး ကိုယ်ကြင်နာပါ့မယ်ကွာ ကို့ကိုယုံလားကလေးဟင်"
"ကိုကို ချစ်ခြင်း လေ ချစ်ခြင်း" ဟအင်း မယုံရဲဘူး ဒါကိုစိတ်ထဲကနေပြောလိုက်ကာတကယ်ပါးစပ်ကထွက်လာသည်က
"ပင်ပန်းနေလို့ ရေချိုးတော့မယ်ကိုကို"
"နေပါဦး ပြီးရင်တူတူချိုးမယ်"
"အို မချိုးပါဘူးကိုကို့အခန်းပြန်ချိုးပါလား"
"ဒါကိုယ့်အခန်းပဲလေကွာ"
"ဟင်" ချစ်ခြင်းအခုမှသေချာကြည့်မိသည် ကိုကိူ့အခန်းပဲ အို ရှက်စိတ်ကြောင့်မျက်နှာတွေပူထူလာရကာ
"ဖယ် လွှတ် ချစ်ခြင်းအခန်းပြန်တော့မှာ"
"အာ ဒီကောင်ကြီးကိစ္စအရင်ရှင်းပေးဦး ကိုမရတော့ဘူး"
