ဒီေန႕မနက္မွာေတာ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႕မာန္ျမဴးငယ္အိမ္ကိုသြားၾကသည္ မသြားခင္လဲမာန္ကသစ္သီးေတြမုန့္ေတြနဲ႕ဝယ္သြားေလရဲ႕ ျမဴးငယ္အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ကားေပၚတီေအာက္ကားထိုးရပ္လိုက္ကာ သူကိုယ္တိုင္အထုပ္ေတြဆြဲၿပီးခ်စ္ျခင္းကိုလက္တြဲခိုင္းကာအိမ္ထဲသို႔ဝင္ခဲ့ၾကသည္
"ေဟာ သားမာန္လာၿပီလား ဒါနဲ႕သူေလးက"
မာန္ေဘးနားကေကာင္မေလးကလွသည္ထက္ယဥ္ကာဆံပင္ရွည္ေလးေတြကိုျဖန့္ခ်ထားၿပီးဖဲႀကိဳးကလစ္ေလးနဲ႕ပန္ထားတာေၾကာင့္က်က္သေရရွိလွသည္ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားလည္းေျပာစရာမလိုေအာင္ပင္လွသည္
"ေအာ္ ကြၽန္ေတာ့်ချစ်သူပါဗျ သူ႕နာမည္က ချစ်ခြင်းသဒ္ဒါပါ ခ်စ္ျခင္း ဒီကအန္တီကျမဴးငယ္ရဲ႕ေမေမေလ နာမည္ကေဒၚမူယာငယ္တဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္အန္တီ"
"ေအကြယ္ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
မခ်ိဳမခ်ဥ္အၿပဳံးေလးႏွင့္ေဒၚမူယာၿပဳံးကာႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး
"သမီးေလးဆီလာၾကတာမလား သြားသြားအေပယ္ထပ္မွာဒီေန႕သမီးကေဆးခ်ိတ္ထားရတယ္"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲအန္တီ"
"ေသြးအားနည္းတယ္ေျပာတာပဲသားရယ္ မင္းပဲသြားၿပီးေျပာေပးပါဦးအာ့ကေလးမကသိပ္ေခါင္းမာတာေလ"
ခ်စ္ျခင္းၾကားရတာေတယ့အဆင္မေျပလွပါ အဲ့ကိစၥကိုေနာင္ေနာင္ဆီအပ္လို႔ရရဲ႕သားနဲ႕ဘာလို႔ကိုကို႔ကိုလဲ
စဥ်းစားခန်းဝင်နေတဲ့ချစ်ုခင်းကိုကြည့်ကာဒေါ်မူယာငယ်မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး
"ဟုတ္ အန္တီကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္ပါ့မယ္"
အေပၚကိုတက္လာၾကရင္းလမ္းတဝက္ေရာက္ေတာ့ခ်စ္ျခင္းက
"ကိုကို "
"ေျပာေလကေလး"
"ကိုကို ျမဴးငယ္ကိုေန႕တိုင္းလာၾကည့္ေနသလား"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေမးတာဟာ ကိုကိုအမွန္အတိုင္းေျဖတာကိုခ်စ္ျခင္းလိုခ်င္လို႔ပါ
"မဟုတ္ပါဘူးကေလးရဲ႕ ဘာလဲခုနကေဒၚမူယာေျပာသြားတဲ့စကားေၾကာင့္လား"
