ခ်စ္ျခင္းေစ်းကထြက္လာၿပီးကတည္းကဘယ္သြားရမလဲလမ္းေပ်ာက္ေနမိသည္ ဗိုက္ထဲအစာကမရွိေတာ့လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔အားပင္မနည္းယူရသည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ကေလးရယ္ေမေမတာဝန္မေက်ခဲ့လို႔ အဟင့္"
ညကလဲေမွာင္ေနၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ဘယ္ဆီအိပ္လို႔ဘယ္မွာေနရမယ္လဲမသိ ထို႔ေနာက္ခ်စ္ျခင္းမ်က္လုံးေတြေမွးစင္းလာကာ မူးေမ့သြားရေတာ့သည္။
ဒီေန႕မွဦးတင္ထြန္းတို႔လင္မယားလည္းလယ္အတြက္ၿမိဳ႕ေပၚတက္ကာထြန္စက္ဝယ္အၿပီးလမ္းမွာအျပန္လမ္းေဘးတေနရာမွာေမ့လဲေနေသာေကာင္မေလးတေယာက္ေၾကာင့္ကျပာကယာကားေပၚကဆင္းေတာ့
"ေယာက်္ားရယ္ မေတာ္အေလာင္းေတြဘာေတြျဖစ္ေနရင္က်ဳပ္တိူ႕အမႈပတ္ေနပါဦးမယ္"
"ေအာ္ သီတာရယ္ဒီမွာလူျပတ္ေနတာေလဟိုကေလးကအသက္ရွင္ေနေသးရင္ေရာကြာပစ္ထားလို႔မေကာင္းပါဘူး"
"က်ဳပ္ကစိတ္ပူလို႔ပါေတာ္"
"စိတ္ေအးေအးထားပါမိန္းမရာ"
ဦးတင္ထြန္းတို႔လင္မယားခ်စ္ျခင္းအနားကိုတိုးကပ္ၿပီးလက္ေသြးေၾကာမွေသြးခုန္ႏႈန္းကိုစမ္းသပ္ၾကည့္ေတာ့
"ဟင္ သီတာ"
"ဘာ ဘာလဲေယာက်္ား ကေလးမအသက္ အသက္ေရာရွိေသးရဲ႕လား"
"အသက္ရွိပါတယ္ကြ ေနာက္ၿပီးသူမကကိုယ္ဝန္ရွိေနတာ"
"ရွင္"
အသက္ရွင္ေသးသည္ဆိုတာေၾကာင့္လင္မယားႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္းကိုေပြ႕ကာကားေပၚတင္ၿပီး႐ြာသို႔သာေခၚလာခဲ့သည္။
ဦးတင္ထြန္းဟာအသက္54ႏွစ္ရွိၿပီး ေဒၚသီတာကေတာ့49ႏွစ္ရွိေနၿပီးျဖစ္သည္ ခ်မ္းသာသည္ဆင္းရဲသည္မဟုတ္ဘဲ လယ္ကြက္ေတြပိုင္ထားတာလဲျဖစ္ကာသားသမီးမထြန္းကားတာေၾကာင့္လယ္ငွားေတြကိုငွားၿပီးလုပ္ကိုင္ရသည္ စပါးအထြက္တိုးတဲ့ႏွစ္ေတြဆိုဦးတင္ထြန္းတို႔ရတဲ့ေငြေလးစုရင္း ထြန္းက္တစ္လုံးဝယ္လိုက္မွအဆင္ေျပမယ္ လယ္ငွားဖို႔အဆင္မေျပတဲ့အခါက်ကိ္တိုင္ထြန္စက္နဲ႕ထြန္လည္းမဆိုးပါဘူးေပါ့
