အသုံးအႏႈန္းၾကမ္းပါတယ္ မႀကိဳက္ရင္မဖတ္ၾကဖို႔ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္...
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ဆိုရင္ဘဲ ခ်စ္ျခင္းကိုေပြ႕ၿပီးအခန္းထဲသို႔ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္ ခ်စ္ျခင္းကိုယ့နံရံမွာကပ္ခါ အိေထြးေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းရွိုက္လိုက္ကာ လွ်ာကိုပါထည့္ၿပီးကစားေပးလိုက္သည္
"အြန့္ အင့္ ႁပြတ္ႁပြတ္" သူမေလးရဲ႕ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလးကိုၾကားရတာေၾကာင့္ မာန္စိတ္ထဲေက်နပ္မိသည္
"ႁပြတ္ ကို႔ကိုၾကည့္စမ္းကေလး" ႏႈတ္ခမ္းလႊတ္ေလးကိုလြတ္ေပးလိုက္ၿပီး ခ်စ္ျခင္းနဖူးနဲ႕သူ႕နဖူးကိုတိုက္ကာမာန့္လက္ေတြကခ်စ္ျခင္းပါးေလးကိုအုပ္ထားသည္
"ကို႔ကိုေၾကာက္လား" ရင္ထဲကတုန္ခါေနတဲ့အသံနဲ႕ေမးေတာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြပါတုန္လာသည္ ဟုတ္သည္သူတကယ္စိတ္ေတြမထိန္းထားနိုင္ေတာ့တာမို႔
ခ်စ္ျခင္းကိုကို႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ကာသူ႕ကို႐ႊန္း႐ႊန္းစားစားၾကည့္ေနတဲ့ကိုကို႔မ်က္လုံးေတြကိုခဏေငးၾကည့္လိုက္ၿပီးျပန္ေျဖလာသည္က
"ေၾကာက္တယ္ ကိုကိုခ်စ္ျခင္းကိုေအာ္ေငါက္တယ္ အၿမဲလဲေဒါသထြက္ျပတယ္ စကားေကာင္းလဲမေျပာဘူး"
ခ်စ္ျခင္းရင္ထဲကနာက်င္မႈတခ်ိဳ႕ကိုမာန္သိရွိရၿပီးေနာက္သူမေလးကိုဒီထက္ပိုၿပီးၾကင္နာျပရေတာ့မည္ကိုမာန္သိလိုက္သည္
"အခုကစၿပီး ကိုယ္ၾကင္နာပါ့မယ္ကြာ ကို႔ကိုယုံလားကေလးဟင္"
"ကိုကို ခ်စ္ျခင္း ေလ ခ်စ္ျခင္း" ဟအင္း မယုံရဲဘူး ဒါကိုစိတ္ထဲကေနေျပာလိုက္ကာတကယ္ပါးစပ္ကထြက္လာသည္က
"ပင္ပန္းေနလို႔ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ကိုကို"
"ေနပါဦး ၿပီးရင္တူတူခ်ိဳးမယ္"
"အို မခ်ိဳးပါဘူးကိုကို႔အခန္းျပန္ခ်ိဳးပါလား"
"ဒါကိုယ့္အခန္းပဲေလကြာ"
"ဟင္" ခ်စ္ျခင္းအခုမွေသခ်ာၾကည့္မိသည္ ကိုကိူ႕အခန္းပဲ အို ရွက္စိတ္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာေတြပူထူလာရကာ
"ဖယ္ လႊတ္ ခ်စ္ျခင္းအခန္းျပန္ေတာ့မွာ"
"အာ ဒီေကာင္ႀကီးကိစၥအရင္ရွင္းေပးဦး ကိုမရေတာ့ဘူး"
