"ဘာ ဦးမာနျကခစြျခွငျးသဒ်ဒါနဲ့လကျထပျတော့မယျဟုတျလား"
"ခုနတေော့စေ့စပျထားပွီးခစြျခွငျးသဒ်ဒါစာမေးပှဲဖွပွေီးတာနဲ့လကျထပျတော့မယျလို့သိရပါတယျမမလေး"
မေန႕ကသင္းရနံ႕ေျပာသြားတဲ့စကားေၾကာင့္စိတ္ကထင့္လာတာနဲ႕စုံစမ္းခိုင္းလိုက္တာ ဦးမာန္တကယ္ပဲ
"ငါေနာက္မက်ေသးပါဘူးအဟက္ ဒီမဂ္လာပြဲမျဖစ္ေျမာက္ေစရဘူး"
ျမဴးငယ္ ဦးမာန္ဆီဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီး
"တူး တူး"
"ဟဲလို"
"အ ဦးမာန္ ျမဴးငယ္ရင္ဘက္ေတြေအာင့္လာျပန္ၿပီး"
"ဟင္ ခဏေနဦး ကိုယ္လာခဲ့မယ္အဲ့မွာေစာင့္ေန"
မာန္လုပ္လက္စေတြကိုရပ္လိုက္ကာ ျမဴးငယ္ဆီသြားလိုက္သည္
"ေဒါက္ ေဒါက္ ျမဴးငယ္ကိုပါ"
"ဦးမာန္"
"အင္း ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"မသိဘူးရင္ဘက္ေတြ႐ုတ္တရက္ေအာင့္လာတာ"
"ဒီကအိမ္ေဖာ္ေတြေရာ မင္းအတြက္ေဆးယူလာခိုင္းေလ"
"ေဆးက ကုန္ ကုန္ေနလို႔"
တကယ္ကျမဴးငယ္ဟန္ေဆာင္ေနတာေၾကာင့္ေဆးေတြကိုအကုန္မေသာက္ပဲပစ္ထုတ္လိုက္တာျဖစ္သည္
"ျဖစ္ရမယ္ လာေဆးခန္းသြားမယ္"
"ဟုတ္ ဦးမာန္ ဒါနဲ႕ျမဴးငယ္လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္လို႔ ဦးမာန္တြဲကူေပးပါလား"
မာန္လည္းၿပီးၿပီးေရာဆိုၿပီးခါးကိုဖက္ကာတြဲကူေပးလိုက္သည္ ေအာက္ေရာက္ေတာ့ကားတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီးအထဲဝင္ေစလိုက္ကာေဆးခန္းသို႔လာခဲ့ၾကသည္
ခ်စ္ျခင္းဒီေန႕လည္းခြင့္ယူလိုက္ရၿပီးအိမ္မွာေနရင္းစာလုပ္လိုက္သည္ေန႕လည္12ထိုးေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ကိုကို႔ဆီထမင္းပို႔ရန္ျပင္လိုက္ၿပီးကိုကို႔ကုမၺဏီသို႔လာခဲ့လိုက္သည္
"မမေလး"
"ဟင္"
"သူေဠးဆီလာတာထင္တယ္ဗ်ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႕ဆိုေတာ့ဟဲဟဲ"
