ေနေသြးမာန္ ခ်စ္ျခင္းကိုေက်ာင္းထဲပို႔ၿပီး ကုမၺဏီသြားမယ္လုပ္ကာမွျမဴးငယ္ကိုလဲစိတ္ပူတာေၾကာင့္ ေဆး႐ုံသို႔သာသြားလိုက္သည္ ေဆး႐ုံအေရာက္ ျမဴးငယ္အခန္းကိုင္ေတာ့အန္တီမူယာငယ္က ျမဴးငယ္ကိုစြပ္ျပဳတ္တိုက္ေနသည္
"အန္တီ"
"အင္းသားမာန္ လာၿပီလား "
"ဟိုဟာ အေလာတႀကီးနဲ႕ဝင္ခဲ့ေတာ့ေလဘာမွယူမလာမိဘူး"
"ရတယ္သား ေဆး႐ုံနားမွာျမဴးငယ္ေလးအတြက္အန္တီသူလိုခ်င္အပ္တာသြားဝယ္ေပးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ အန္တီ"
ေဒၚမူယာငယ္အခန္းထဲကထြက္သည္ႏွင့္ ျမဴးငယ္က
"ဦးမာန္" သူ႕လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လာတဲ့ျမဴးငယ္လက္ကေလးေၾကာင့္
"အင္း ေျပာ"
"ျမဴးငယ္ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလားဟင္"
"စိတ္မဆိုးဘူးျမဴးငယ္ ဒါနဲ႕မင္းကဘာျဖစ္တာလဲ"
"ႏွ ႏွလုံးေရာဂါတဲ့ဦးမာန္ အဟင့္ဟင့္" မူယာႏြဲ႕ကာdramaေလးတစ္ပုဒ္ကိုဖန္တီးလိုက္သည္ဆိုရင္ပဲ
"ဟင္ မင္းမွာဘယ္တုန္းက....."
"ျမဴးငယ္ 9တန္းေလာက္မွာစျဖစ္တာထင္တယ္ဦးမာန္ ဟိုမွာေနတုန္းကခဏခဏရင္ဘက္ေတြေအာင့္ၿပီးေဆး႐ုံေျပးေျပးေနရတာ ဒါေၾကာင့္စိတ္ဝမ္းနည္းတာေတြဘာေတြျမဴးငယ္သိပ္မေတြးဘူးဒါေပမဲ့ဦးမာန္...."
"ဒီကိစၥကိုေနာက္မွေျပာရေအာင္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့သက္သာေအာင္အရင္ေနပါ"
"ျမဴးငယ္ သက္သာလာရင္ဦးမာန္ျမဴးငယ္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါ့မယ္လို႔ကတိေပးပါဦးမာန္"
"အင္းပါ ျမဴးငယ္က်န္းမာေအာင္ေနေနာ္"
"ဟုတ္ "
ၿပီးၿပီးေရာဆိုၿပီးေပးလိုက္တဲ့ကတိစကားတစ္ခြန္းဟာေနာင္တခ်ိန္မွာသူနဲ႕ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ဘဝထဲကိုမုန္တိုင္းအျဖစ္ဝင္ေရာက္လာမယ္မွန္း မာန္သာသိခဲ့ရင္......။
ေက်ာင္းကန္တင္း၌ ခ်စ္ျခင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုကေတာ့ကိစၥတစ္ခုကိုစပ္စုဆနေလရဲ႕ေလ ဘာမွေတာ့မဟုတ္ဘူး ခ်စ္ျခင္းဒီမနက္ေက်ာင္းလာတာႏႈတ္ခမ္းေပါက္လာတာရယ္ လည်တိုင်ကဆဲွဲကြိုးနဲ့markingရာေတြေၾကာင့္
