Chapter-6 Things have changed now
-Mark Masa-
ကြၽန္ေတာ္စာသင္ခန္းထဲကေနတိတ္တိတ္ကေလးထြက္လာလုိက္တယ္ အခုေလးတင္ပဲတြက္ရမယ့္ပုစၦာေတြၿပီးသြားတာ အမွားေတြအျပည့္နဲ႔ေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့အခုခ်ိန္ထိေတာင္တြက္လို႔မၿပီးေသးဘူး ကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး သူတုိ႔ရဲ႕အမွားေတြနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အမွားေတြကဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ေသးေသးေလးေတာင္တူမွာမဟုတ္ဘူး ဘာလုိ႔လဲသိလား သူတုိ႔ကလည္းသူတို႔တြက္ခ်င္သလိုတြက္ထားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကလည္းကြၽန္ေတာ္တြက္ခ်င္သလိုတြက္ထားတာေၾကာင့္ပဲ ကြၽန္ေတာ္အမွားတြက္ထားတာေတြကိုဒီေန႔အၿပီး႐ွာႏိုင္ေလာက္မယ္လုိ႔ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့မၿပီးေတာ့ဘူး
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အခုအနားယူတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေနတာေတာင္မွ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကတြက္လို႔မၿပီးေသးဘူး ကြၽန္ေတာ္စိတ္ရႉပ္ရႉပ္နဲ႔ပဲ အားႀကိဳးမာန္တက္ထိုင္တြက္ေနတဲ့သူတုိ႔ကိုၾကည့္ေနလိုက္တယ္ သူတုိ႔ဘယ္တုန္းကမ်ားစာကိုအဲ့ဒီေလာက္ႀကိဳးစားသြားၾကတာလဲ
"Oh P'Vee ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲဟင္ "
Fuseအသံေၾကာင့္ေမာ့ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါကြၽန္ေတာ္တုိ႔စားပြဲနားမွာရပ္ေနတဲ့သူ႔ကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္ သူကကြၽန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပၿပီးက်န္တဲ့သူေတြအားလံုးကိုလည္းေမးဆတ္ၿပီးနႉတ္ဆက္လာတယ္
"ငါကမင္းတို႔သူငယ္ခ်င္းအတြက္ပစၥည္းယူလာေပးတာ"
သူကကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုအိတ္တစ္အိတ္ထုိးေပးတယ္
"....."
ကြၽန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျပာပဲသူ႔ဆီကအိတ္ကိုဆြဲယူလိုက္တယ္ ဒါေတြအားလံုးကဟိုတစ္ေန႔ကစီနီယာYiwaaကကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးမယ္ဆုိၿပီးေျပာထားတဲ့စာရြက္ေတြ အဲ့ဒါအကုန္ပဲ က်န္တာဘာမွမပါလာဘူး
"ဒီေတာ့ မင္းကေက်းဇူးတင္စကားေလးေတာင္မေျပာေတာ့ဘူးလား"
