Ποίηση

23

Υπερανάλυση
Τα 'χω όλα ευθυγραμμισμένα
Επιλέγω χωροταξικά το κατάλληλο συναίσθημα
Ακροβατώ ανάμεσα στην επίπονη ατέλεια και μια νοητή τελειότητα που θέλω να φτάσω
Αλλά πολλές φορές σφάλλουμε,κατεβάζοντας λευκό ξηρό οίνο στις βεράντες υπό την όψη των κεριών
Φτάσαμε να γίνουμε κάλυκες από περίστροφα στοχευμένα στα μυαλά μας
Περιμένοντας το σούρουπο,για να δούμε ποιος καθρέφτης δείχνει εμάς τους ίδιους πραγματικά
Η σκέψη δεν επαναπαύεται
Η σκέψη σε κόβει σαν μαχαίρι αγορασμένο από μαγαζί με είδη δώρων
Κι εσύ στέκεις εμπρός του με τα χέρια δεμένα πίσω στη μέση
Δέσμιος της σκέψης και των συλλογισμών
Λυπάμαι που δεν μπορούσα να γράψω κάτι τέλειο,αλλά η τελειότητα δεν υφίσταται
Είναι μια ανούσια κοινωνική κατασκευή κι έτσι θα παραμείνει.