Η ευτυχία τους

1.1K 24 12
                                    

-Λάμπρο, Λαμπρό μου, μίλα μου, φώναζε δυνατά πεπεισμένη πως ο άντρας της έσφιξε τα δάχτυλα.

Η νοσηλεύτρια και ο εφημερεύων γιατρός όρμηξαν στη μονάδα προσπαθώντας να καταλάβουν τι συμβαίνει.

-Κυρία Σεβαστού, φοβάμαι πως ήταν ένα γέννημα του μυαλού σας, μέσα στην ανάγκη σας να βγει από το κώμα ο ασθενής.

-Δεν είμαι τρελή, είμαι σίγουρη, σας λέω, μου έσφιξε τα δάχτυλα.

-Λυπαμαι, αλλά δε βλέπω κανένα σημάδι ανάκαμψης.

Απηυδισμένη με την επιμονή του γιατρού στράφηκε στον άνθρωπο της παρακαλώντας τον για ένα σημάδι ζωής. Χάιδευε απαλά τα μαλλιά και το μάγουλο του αναζητώντας απεγνωσμένα μια κίνηση.

......

Η συσκευή του οξυγόνου τον εμπόδιζε, η διασωληνωση έπνιγε κάθε λέξη που προσπαθούσε να της πει. Είχε συνέλθει εδώ και λίγη ώρα αλλά ήταν αδύνατο να επικοινωνήσει μαζί της. Την άκουγε να σπαραζει και μάτωνε η ψυχή του.

Μάζεψε όση δύναμη του είχε απομείνει και με δυσκολία κούνησε τα δάχτυλα του ελεύθερου χεριού που ξεκουράζονταν επάνω στο στήθος του ελπίζοντας να γίνει αντιληπτός.

-Κούνησε τα δάχτυλα του, δε μπορεί να μην το είδατε, σας παρακαλώ κάντε κάτι, ούρλιαξε απελπισμένη.

-Γιατρε, το είδα και γω. Όντως ο ασθενής κινήθηκε.

Ο γιατρός έσκυψε με ζήλο επάνω του, τον εξέτασε εξονυχιστικά μέχρι που βεβαιώθηκε πως ο δάσκαλος είχε πια επανέλθει. Ζήτησε από την Ελένη να περάσει έξω για να προχωρήσει στην αποσωληνωση. Η διαδικασία ήταν δύσκολη και επίπονη, δε θα της έκανε καλό να ήταν παρούσα. 

Ήταν ανένδοτη, δεν έφυγε από το πλευρό του. Έμπλεξε τα δάχτυλα της με τα δικά του και τα κράτησε σφιχτά στο σημείο της καρδιάς. Μιλούσε διαρκώς με λόγια που κανείς τους δεν καταλάβαινε προσευχόμενη για τον άνθρωπο της.

Όλα πήγαν κατ' ευχήν. Αποσωληνωθηκε επιτυχώς και φαίνονταν να έχει ανακτήσει πλήρως τις αισθήσεις και τη μνήμη του. Ο γιατρός τον "καλωσόρισε" στη ζωή, σύστησε να μεταφερθεί σε μονοκλινο δωμάτιο για να προστατευτεί από ιούς και μικρόβια και να του φέρουν μια σούπα για να ξεκινήσει η σιτηση. Δεν τόλμησε να ζητήσει από τη σύζυγό του να αποχωρήσει, ήταν σαφές πως μόνο καλό του έκανε η παρουσία της πλάι του.

Η πόρτα έκλεισε πίσω της. Έμειναν μόνοι, πρώτη φορά μετά από όλη αυτή την περιπέτεια. Την κοιτούσε με λατρεία και έντονη αμηχανία.

Η ΜΟΙΡΑ 🧶Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα