"ေဒါင္း....."
"အင္း....."
"ေရာက္ၿပီ ထေတာ့"
"အာ ေဆာရီး ကိုယ္အရမ္းအိပ္မိသြားလား"
အဟက္ !
ဟုတ္တယ္။ အိပ္သြားတာ။ ေမာင္ သီခ်င္းဆိုျပတာ နားေထာင္ၿပီးတာနဲ႕ တုန္ေနေအာင္အိပ္သြားတာ။
တကယ္ေတာ့ ျပင္ဦးလြင္က သကၠရာဇ္ေမာင္၏မာမီပိုင္သည့္ စံအိမ္ကိုေရာက္ေနတာ နာရီဝက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ေဒါင္းက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကိုအိပ္ေနေတာ့ သကၠရာဇ္ေမာင္ ကဘာရယ္မဟုတ္ ထစ္ခဏတာ မွင္သက္ လွ်က္ ၾကည့္ေနမိတာမို႔ အခုမွသာ ေဒါင္းကိုနိုးျဖစ္သည္။
"ထားခဲ့ ဘာမွမသယ္နဲ႕ သြားေတာ့သြား အထဲမွာ အလုပ္သမားေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ အခန္းလိုက္ျပခိုင္းလိုက္ ေမာင္မနက္ထဲက ရွင္းခိုင္းထားတယ္"
"မင္းကေရာ"
"ေမာင္ ပစၥည္းေတြခဏခ်ၿပီးတာနဲ႕ တက္လာခဲ့မယ္"
"အင္းအင္း"
ထိုသို႔ေျပာေတာ့မွ ကားေပၚကေန အိပ္ခ်င္မူးတူး ဆင္းသြားတဲ့ ေဒါင္းကို ၾကည့္ကာ သကၠရာဇ္ေမာင္အသဲေတြယားေနမိသည္။ တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ ရန္ကုန္ကေန ျပင္ဦးလြင္ကို ၁၀ နာရီေက်ာ္ ကားေမာင္းၿပီးလာရတယ္ဆိုတာ သကၠရာဇ္ေမာင္ အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ပထမဦးဆုံးပင္။ ေဒါင္းပါလို႔သား ကားကိုလိပ္နဲ႕အၿပိဳင္ေမာင္းလာရတာမို႔ ဒီအခ်ိန္မွသာ ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္သည္။
အခုလဲ ေဒါင္းက ည၁၁နာရီေက်ာ္ေနၿပီကို မနိုင္နင္းႏွင့္ျဖင့္ ပစၥည္းေတြခ်ဖိဳ႕က လုပ္ေနေသးသည္။ မ်က္လုံးေလးကျဖင့္ အိပ္ခ်င္ေနေတာ့သိပ္ပြင့္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။
ဟင္းးး ထိခိုက္ကုန္မွျဖင့္...
ေဒါင္း သကၠရာဇ္ေမာင္ ေျပာသည့္အတိုင္း စံအိမ္ႀကီးထဲဝင္လာေတာ့ အသက္၂၀ ေက်ာ္အ႐ြယ္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ရပ္ေစာင့္ေန၏။
"သခင္ေလး နားဖို႔အခန္းက အေပၚထပ္မွာပါရွင့္ ေလွကားရဲ႕ ညာဖက္အခန္းပါ"
"အင္း ဟုတ္ၿပီ"
တကယ္ေတာ့ ေဒါင္း ခုဏကအထိကို အိပ္ခ်င္မေျပေသး။ သို႔ေပမယ့္ စံအိမ္ထဲလဲ ေရာက္ေရာ ပကတိအဟုတ္ကို မ်က္လုံးျပဴးသြားရတာပါ။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာပဲ ျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ စံအိမ္ႀကီးကဲ့သို႔ ျမန္မာမႈ အႏုပညာ ပန္းခ်ီလက္ရာေတြရယ္ ရိုးရာဆန္တဲ့ အျပင္အဆင္မ်ားရယ္။ တကယ္ကို က်က္သေရရွိသည့္ စံအိမ္ႀကီးပင္။
YOU ARE READING
ᴅᴀᴜɴɢ
RomanceThis is a work of fiction. Any names, characters or events are fictional.