၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၁၀.၂ - သင့်တော်သောသူ

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၁၀.၂ - သင့်တော်သောသူ

ဒါပေမဲ့ အဒေါ်ပြောတာကို နားထောင်ရရင် စတုတ္ထကလေးက တကယ်ကို သင့်တော်ပုံပေါ်သည်။ ကလေးက ရွာမှာ အလုပ်မှတ်အနည်းငယ်သာရသည်။  အိမ်မှာအလုပ်မလုပ်ရင် ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူး။ အဲ့ဒါက မျိန်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အဘွားကြီး ဟန်က ဆက်ပြောခဲ့သည်– “ရှောင်စု၊ အဒေါ်က မင်းရဲ့ပိုက်ဆံကို လောဘကြီးတဲ့အတွက် ငါ့ရဲ့ စတုတ္ထလေးကို အကြံပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါ့အိုက်ကောက ဒီလိုလူမဟုတ်ဘူး။ မင်းသိလား အဒေါ်​​တို့ရဲ့ ဒုတိယနဲ့ တတိယက​လေး​တွေကို ခွင့်​မပြုဘူး။ စတုတ္ထလေးကို အကြံပေးချင်လို့မဟုတ်သလို အမေတစ်ယောက်လို ကြွားဝါတဲ့သူလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ စတုတ္ထလေးက သူ့အစ်ကိုအကြီးဆုံးလို အကျင့်စာရိတ္တကောင်းမွန်ပြီး စရိုက်ကောင်းမွန်းပြီး တာဝန်သိတက်တယ်။သူက ကိစ္စတွေကို လေးလေးနက်နက် လုပ်ဆောင်တက်တယ်။ အဒေါ် မင်းကို လှည့်စားမှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းအဆင်ပြေတယ်ထင်ရင် အဒေါ့်ရဲ့ စတုတ္ထသားကို မင်းအတွက် စမ်းခွင့်ပေးမယ်။"

စုယွဲ့ပ ကမန်းကတန်းပြောခဲ့သည်။ "အဒေါ်၊ ယဉ်ကျေးလွန်းတယ်။ စတုတ္ထလေးကို ကျွန်မ ကိစ္စတွေ ကူလုပ်ပေးစေချင်ပါတယ်။ ကျွန်မ အဒေါ့်ကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ အဒေါ်နဲ့ အစ်ကိုဟန်ပြောတဲ့ စတုတ္ထလေးက အဆင်ပြေပါတယ်။ စတုတ္ထကလေးက လုံးဝကောင်းတယ်။ အဒေါ့်ကိုယုံနိုင်တယ်.."

ထိုစကားကိုကြားပြီးနောက် အဘွားကြီး ဟန်က တစ်စုံတစ်ရာကဲ့သို့ ဝမ်းသာသွားကာ စကားမပြောနိုင်သော သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် လှုပ်ရှားသွားတော့မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ သို့သော် သူမကိုလည်း မျက်လုံးများ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ထိုစကားကို သူမ အလျင်စလို မပြောလိုတော့ပေ။ "ဟုတ်တယ် ရှောင်စု၊ မနက်ဖြန်မနက် လမုန့်ရောင်းခိုင်းလိုက်မယ်။ အဒေါ် သူ့ကို အကြောင်းစုံကို အကုန်ပြောပြလိုက်မယ်။ ဟုတ်တယ်၊ သူက အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့ စကားမပြောဘူး။ ဒါကြောင့် စိတ်မပူပါနဲ့။"