၇၀ ခုနှစ်က မင်းရဲ့ခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေယူဆောင်သွားပါ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၂၁ - ရှောင်ဖယ်ခြင်း။

Unicode

၇၀ ခုနှစ်က မင်းခင်ပွန်းဆီ ကံကောင်းခြင်းတွေ ယူဆောင်သွားပါ

အပိုင်း ၂၁ - ရှောင်ဖယ်ခြင်း။

အဘွားကြီး ဟန်က ရောက်လာပြီး ကလေးတစ်ယောက်စီကို ရိုက်ပြီး ပြောခဲ့သည်။ "သွား သွား ဟိုဘက်သွား၊ မင်း အန်တီစုယွဲ့ကို မတွေ့ဘူးလား။ မင်းက ဘာစားချင်လဲပဲ သိတယ်"

အဖွားရဲ့ နှင်ထုတ်ခံရသောအခါ ကလေးများ စိတ်ဓာတ်မကျဘဲ ကစားရန်မေ့သွားကာ စုယွဲ့နောက်သို့ လိုက်ကြသည်။ အစားအစာက မည်မျှအစွမ်းထက်သည်ကို ပြသနေသည်။

စုယွဲ့က သူတို့ကို စိတ်မပျက်ဘဲ ပြောခဲ့သည်။ “အန်တီက မင်းတို့ကို ကန်စွန်းဥ ကိတ်မုန့် လုပ်ပေးမယ်။ ဒါပေမယ့် မင်း က နာခံမှု ရှိရှိ စောင့်ပြီး ဒုက္ခမပေးရဘူး”

အရသာရှိတာ တစ်ခုခုရှိတယ်ဆိုတာ ကြားလိုက်ရတော့ ကလေးတွေရဲ့ မျက်လုံးတွေ တောက်ပလာပြီး ဒုက္ခမပေးဘူးဆိုပြီး အရမ်းနာခံမှုအပြည့်နဲ့ ပြောခဲ့ကြသည်။

အဘွားကြီး ဟန်က ရယ်ရမလို ငိုရလို ဖြစ်သွားခဲ့သည်။  “ဒီကလေးတွေ ဒီလောက် နာခံတာ မတွေ့ဖူးဘူး”

လူတိုင်း ရယ်မောကြသည်။

အဘွားကြီး ဟန်က စုယွဲ့ရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြောခဲ့သည်။ “ရှောင်စု၊ အဒေါ်က တကယ်ပဲ ကျေးဇူးတင်ချင်တယ်။ မနေ့က ကွန်မြူနတီဆေးရုံကို သွားတုန်းက မင်းတို့ကြုံခဲ့ရတာကို စတုတ္ထလေးဆီက ကြားပြီး သေတဲ့အထိ ကြောက်သွားတယ်။ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့၊ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့၊ မင်းက အဲ့မှာ။ မဟုတ်ရင် ငါတို့အိမ်က ကံဆိုးသွားလိမ့်မယ်။ ရှောင်စု မင်းက တကယ်ပဲ ငါတို့ရဲ့ ကံကောင်းတဲ့ကြယ်လေးပဲ။

စုယွဲ့က သူမ လက်ကို အလျင်အမြန် ဝှေ့ယမ်းပြီး ပြောခဲ့သည်။ “ဒေါ်ဒေါ်၊ ဒါက ကျွန်မနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ပါဘူး။ ရုတ်တရက် ရင်ဘတ်ထဲ နာကျင်ခဲ့တယ်။ အစ်ကိုဟန်က ကျွန်မကို ဆေးရုံပို့ပေးခဲ့တာ။ အဲ့ဒါက အစ်ကိုဟန်နဲ့ အိုက်မင်ရဲ့ ကံကောင်းခြင်းပါပဲ။”

အဘွားကြီး ဟန်က ပြောခဲ့သည်။ "ရှောင်စု၊ ငြင်းမနေနဲ့၊ ငါ့သားနှစ်ယောက်ကို နားမလည်ပဲနေမလား။ မနေ့က မင်းမရှိရင် သူသွားပြီး ကူညီလိမ့်မယ်။ စတုတ္ထလေး၊ မင်း မထင်ဘူးလား"