မေတ္တာတစ်မိုးအောက်က ဦးရဲ့အကြင်နာငွေ့လေး//Completed//

✽ အပိုင်း ၂၁ ✽

✽ အပိုင်း ၂၁ ✽

မနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန်မှာ နေဟန်မှိုင်းတစ်ယောက် သိမ်မွေ့စံနွယ်၏ရင်ခွင်ထဲကနေ နိုးထလာခဲ့သည်။ အိပ်မောကျနေဆဲဖြစ်သော သူ့မွေ့လေးကို မနိုးရက်ခဲ့ပေ။

ကိုယ်လက်သန့်စင်၍ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် မီးဖိုချောင်ထဲ၌ ချက်ပြုတ်မည့်တာဝန်ကို သူသာဦးဆောင်သည်။ အိပ်ပျော်နေသူ သူ့မိန်းကလေး ပန်းကန်ခွက်ယောက်အသံများကြောင့် လန့်မနိုးလာစေရန် ဂရုတစိုက်ဖြင့် ချက်ပြုတ်ဆေးကြောနေခဲ့လျက်။

သိမ်မွေ့စံနွယ်အနေဖြင့် သူမ ယခုတလောအတွင်းသောက်နေရသော နှလုံးဆေးများ၏အရှိန်ပြင်းမှုများကြောင့်သာမက စိတ်ဒုက္ခများရမှုများကြောင့် ညများစွာ အိပ်ရေးပျက်ခဲ့ရသည်။ ဤသို့ဖြင့် ယခုတွင်မူ သူမကို သူချာဂရုစိုက်ရပေမည်။

သေရွာကနေပြန်ပေါ်လာသော သူ့ဦးလေးအကြောင်းကိုလည်း ကြိုးစား၍မေ့ထားခဲ့သည်။ ဘေစင်ထဲတွင် ခရမ်းချဉ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း စင်ကြယ်စွာ ဆေးကြောနေခဲ့သည်။ ထိုစဥ် သူ၏မိခင်ဖြစ်သူမျက်နှာကို မြင်ယောင်မိလာသည်။

သူငယ်စဥ်အခါက မိခင်ဖြစ်သူ မီးဖိုချောင်ဝင်နေစဥ်မှာ မိခင်ဖြစ်သူကိုအမြဲတစေကူညီလေ့ရှိခဲ့သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်များ၌ သူ့မိခင်ဖြစ်သူ သူ့ကိုပြောလေ့ရှိခဲ့သောစကားများကို ပြန်ကြားယောင်နေသည်။

" သားလူလေးကြီးလာလို့ မိန်းမယူရင် သားကိုရတဲ့မိန်းကလေးကတော့ အရမ်းကံကောင်းမှာ သိလား ... သားကစိတ်ရင်းကောင်းတယ်၊ ကြင်နာတယ်၊ မေတ္တာတရားလည်းအပြည့်ရှိတယ်၊ သူများနေရာကနေ ဝင်ခံစားပေးတတ်တဲ့ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်အပြည့်အရှိတယ်၊ မေ့သားလေး မတော်တဲ့နေရာဘာမှမရှိဘူး၊ ဘက်စုံထူးချွန်တဲ့သားလေး ... သားယူမယ့်မိန်းကလေးကလည်း မိန်းမကောင်းလေးဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကံအကောင်းဆုံးမိန်းကလေးဖြစ်လာမှာ သိလား"

နေဟန်မှိုင်း၏လက်များမှာ ရေဘုံပိုင်ကရေများအောက်တွင် ခရမ်းချဉ်သီးများကို အတွေးနွံများထဲနစ်မွန်းနေကာ အချိန်ကြာမြင့်စွာ ဆေးကြောနေသည်။