Başak, askerdeki abisine saçma sapan mesajlar atıp eğlendiğini zannederken, telefonun ucundaki kişi gerçekten abisi miydi?
Rastgele#1 {28.03.2023}
Genç Kurgu#1 {29.03.2023}
Kısa Hikaye#1 {31.03.2023}
Genç Kız Edebiyatı#1 {04.04.2023}
Aşk#2 {05.04...
250 yorum gelirse keyfimin kameralara yansıyış şekli :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁️
"Elimde valizim İstanbuull, ben evlenirem kalamam duull." Elimdeki mikrofon kapalı olmasına rağmen sahneni ortasında ciddi anlamda delirmiş gibi şarkı söylerken dünya yansa umurumda olmaz gibiydi. Öyle eğleniyordum ki şu an... "İş güç kariyer cazibe yahşi Türk yiğidini bulup evlen yahşi."
"Başak, biraz ciddiye al şu işi!" diye bana yükselen Semih'e baktım ve omuz silktim.
"Benim için seen bir dirhem bana dön derler dönmireemm, yahşi gelin evlenmireem yoh aybalam ben evlenmireemm."
Okulun konferans salonunda olan birkaç arkadaşım gitarları ve diğer aletleri kurarken beni hiç umursamıyor hatta gülüyorlardı bile ama grubun başı sayılan Semih, tüm iç karartıcı haliyle bana kızıyordu...
Ama sonunda "Delisin sen," deyip o da bana gülmeye başladığında sırıttım ve önüme gelen saçlarımı geriye attım. Artık salon dolmaya başladığı için ağır başlılığımı ortaya koymam gerekliydi. -Sanki çok ağır başlıymışım gibi...-
Okulun oryantasyon haftası için konser düzenlememiz gerekliydi ve bunu da grubun solisti olarak benim baya bir ciddiye almamı bekliyorlardı. -Haklı olabilirlerdi.- Her sene düzenlenen bu oryantasyon haftasını çok severdim. Yeni gelen öğrencilere okulu tanıtmak için ve çoğunluğunda eğlenmek için düzenlenen bir programdı ve bunda müzik topluluğu olarak bizim baya bir emeğimiz gerekiyordu...
Her şeyin ayarlaması bitmiş olmalıydı ki herkes yerine geçti. Ben de karşımızda oturmuş bizi izleyen kişilere gözlerimi gezdirdim. Sanırım on kişi falan vardı. Bin kişi olsa bile sahnedeyken utanma duygumu kaybettiğim için umursadığımı söyleyemezdim. Şarkı söylemek beni biraz olsun gerçek dünyadan koparıyor ve başka bir evrene geçiriyor gibi hissediyordum.
"Neyle başlıyoruz?" diye soran Güney'e baktım. Birkaç saniye düşündüm ama cevabı çok uzak değildi.
Eğlenmeye başlamadan önce biraz ağlasak fena olmazdı değil mi?
