BÖLÜM 8

107K 5.4K 1.1K
                                    



Ayyy biz geldikkk...

Medya ancak bu kadar Başak olabilirdi SHSJDJDJDKFMFKG

Lütfen bool bol yorum yapmayı unutmayın <3

**

Başak : Bir haftadır sana saçma sapan mesajlar atıyorum ama hâlâ kararından döndüremedim

Başak : Ne yapayım lan daha ne yapayım

Başak : Alt tarafı barışıp senden ayrılmasına izin vereceksin

Başak : BU KADAR BASİT

abim 2 çevrimiçi

abim 2 yazıyor...

abim 2 : tam götümü devirip yatacaktım geldi yine başımın belası

Başak : Abi çok kiricisin

abim 2 : Yaren'le birlikte olmak zorunda değil bilmem farkında mısın?????

Başak : YAREN'LE BİRLİKTE OL DEMİYORUM ZATEN ÖKÜZ

Başak : ADAM AKILLI AYRILSAYDIN BAŞIMA BELA OLMAYACAKTI BU KIZ BENİM

Başak : BİR DE AYNI ODADAYIZ DÜŞÜNEBİLİYOR MUSUN HÂLİMİ

abim 2 : Caps lock açık olunca seni ciddiye almıyorum yalnız

Başak :

abim 2 : tamam lan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

abim 2 : tamam lan

abim 2 : bir hafta daha beni eğlendir

abim 2 : halledicem bu işi

Başak : Eğlenci kurumu muyum abi ben

abim 2 : İnan askeriyedeki en eğlenceli şey sensin

abim 2 : beddua etmediğin zamanlarda

Başak : Noldu bir sevgiye gelmişsin

Başak : Kardeş özlemi tabii

abim 2 : aynen aynen KARDEŞ özlemi

Başak : Of tamam

Başak : Zaten bugün eve gidiyorum iki gün evdeyim çok şükür

Başak : ALLAH'IM BİSMİLLAAHHHH

Başak : Bu arada harbi bir hafta sonra dediğimi yapacak mısın

abim 2 : sana bağlı

Başak : pislik

Başak :

Başak :

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





*

"Anne," dediğimde annem çorbayı karıştırmaya devam ederken bakışlarını bana çevirdi.

"He," dediğinde güldüm ve elmamdan bir ısırık daha aldım.

"Abimin donunu çalmışlar," dediğimde annem birkaç saniye tepki vermedi ama sonra "NE?" diyerek bana döndü. Elmamı yuttuktan sonra başımı sallayarak onu onayladım.

"İki gün önce söylemişti konuşurken." Annem'in düşünceli bakışları önüne dönerken çorbayı sessizce karıştırmaya devam etti.

"Bana hiçbir şey söylememişti," dediğinde her ne kadar göremese de omzumu silktim.

"Üzülmeni istememiştir."

Bu abimin ilk çalınan eşyası değildi. İlk gittiğinde de çalınmıştı eşyalarını ama uzun zamandır çalınma vakası olmuyordu. Garibim abime benim beddualarım gerçekten tutmuş olmalıydı.

Telefonuma bakışlarımı çevirdim ve whattsapptan kişiler kısmına girdim. Bazen durduk yere insanların profiline ne koyduğunu incelemek hoşuma gidiyordu. Aylardır kendi profilimi değiştirmemiştim ve profil resmim de şuydu :

Kendi profilimi boş verip insanlara bakmaya devam ederken dikkatimi bir şey çekti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Kendi profilimi boş verip insanlara bakmaya devam ederken dikkatimi bir şey çekti.

Abimin kendi numarasının whattsapı kapanmıştı. Aylardır hiç girmediği için otomatik kendi kapanmış olmalıydı.

Abimin usta birliği Kıbrıs'a çıkmıştı ve Kıbrıs'a gittiği an kendisine bir hat ve telefon almıştı. Askeriyede telefon yasak olduğu için sadece akşam yatmadan önce beş dakikalığına arardı. O bizi arayabiliyordu ama biz arayamıyorduk onu çünkü malum, fatura bir yerlerimize girebilirdi.

Abim 2'ye gözüm takıldı. Bu numara Kıbrıs numarasıydı işte. Bu numarayı ve telefonu da gelmesine yakın satacak diye biliyordum.

Ayaklandım ve odama doğru ilerlemeye başladım. Yaren gerçekten biraz takıntılıydı çünkü hâlâ abimin onu terk etmiş olmasına inanamıyor, bana durmadan mesaj atarak barıştırmam için zorluyordu.

En sevmediğim insan tipi. Abim bu kızdan ayrılmakla çok da iyi yapmıştı. Onu barışsın diye zorluyor gibi gözükebilirdim ama tamamen başımın ağrısını dindirmeye çalışıyordum. Yurda gittiğimde odamı değiştirsem iyi olacaktı. Yoksa Yaren'den kurtuluş mümkün değildi maalesef.

İstanbul'da okuyor olmama rağmen yurtta kalıyordum. Okulum karşı tarafta olduğu için evden okula gidip gelmek mümkün sayılmazdı. Her hafta sonu gelip gidiyordum ama hafta içi full yurttaydım.

Ofkayarak kendimi yatağa bıraktım. Hayat bazen beni gerçekten çok zorluyordu.

Acaba kafamı duvara vursam hafıza kaybı geçirir miydim?

Böylelikle hiçbir şey bilmeyen ama mutlu bir Başak olarak hayatıma devam edebilirdim...



**

DİĞER BÖLÜM BİG BOYUMUZUN İSMİNİ ÖĞRENİYORUZ, ŞÜKÜR MOMENT

CEBİMDEKİ ASKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin