CEBİMDEKİ ASKER

BÖLÜM 43

Okunma sayısına göre oy ve yorumlar çok düşük. Her bölüm ısrarla hatırlatmama rağmen okunma sayısı artmasına rağmen ne oy oranı ne de yorumlar artıyor. Lütfen hayalet okuyucu olmayın, sizin yorumlarınız benim ilham kaynağım❤️

Bu bölümde 1.5k yorumu görmeyi çok isterim. İnanın okunma sayısına göre 1.5k az bile.

Keyifli bölümler! <3

Dedublüman - En Dibine Kadar
Aydilge - Aşk Paylaşılmaz.

Böyle bir soru sormasını beklemediğim için birkaç saniye boyunca ne söyleyeceğimi bilemedim. Bana birden böyle yersiz çıkışması kesinlikle sinirlerimi bozmuştu.

İtiraz etmedim. Ortada itiraz etmelik bir durum yoktu çünkü elbet öğreneceklerdi Çınar'la aramda bir ilişki olduğunu. Fakat bunun böyle zamansız olmasını beklemiyordum. Böyle öğrenmesini hiç beklemiyordum. Daha doğrusu öğrenmesini beklemiyordum.

"Nereden öğrendin sen bunu?" diye sorduğumda abim sinir bozukluğuyla güldü.

"Önemli olan bu mu şimdi Başak?"

"Evet!" dedim. "Gerçekten onunla birlikte olamazsın edebiyatı mı yapacaksın bana?"

Abim inanamayarak bana baktı. "Ben bunu neden senden değil de Yaren'den öğreniyorum?" diye sorduğunda bedenimde hissettiğim sinir bir anlığına geriye çekildi ve şaşkınlıkla ona bakakaldım.

"Ne?" diye sordum. "Yaren mi söyledi sana bunu?"

Başını sallayarak beni onayladı ve sinirle içine derin bir nefes aldı. "Şu an kimin söylediği umurumda değil Başak. Benim umurumda olan senin bana söylememiş olman. Ne zaman başladı söylesene?"

Yutkundum ve bakışlarımı kaçırdım. Cevap vermediğimi görünce yeniden baskın bir sesle "Başak!" dedi. "Ne zaman başladı?"

Utanacak bir şey yoktu ortada. Bu yüzden kaçırdığım bakışlarımı yeniden ona çevirdim. "Siz askerdeyken," dedim net bir sesle.

Abim birkaç saniye gözlerini kırpıştırarak bana baktı ve ardından emin olmak istiyormuş gibi "Ben askerdeyken?" diye sordu. Her ne kadar umursamamaya çalışsam da vereceği tepkiden korktuğumu fark ettim. Hafifçe yutkunurken başımı salladım ve bakışlarımı ondan kaçırdım.

"Tam olarak... Nasıl?" diye sordu kısık bir sesle?

Artık bir şeyleri saklayıp durmanın bir anlamı yoktu. Bu yüzden tekrar yutkundum ve "Ben Yaren'e sinirlenip sana mesajlar atmaya başlamıştım," dedim bakışlarımı etrafta gezdirirken. "Bana cevaplar da geliyordu, birkaç gün seninle konuşuyorum sandım."

"Ama konuştuğun kişi Çınar'dı?" diye tamamladı beni emin olmak istercesine. Bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde gözlerini kısmış bir şekilde bana baktığını gördüm. Başımı sallayıp onu onayladım.

"Ona güvenip ondan telefon aldım, numaralarınızı silmedim ve o gözümün içine baka baka kardeşimle mi flörtleşti?"

Kaşlarım hafifçe çatılırken "Abi!" dedim. "Farkında mısın bilmiyorum ama Çınar benim çocukluk arkadaşım!"

Abim yüzünü ellerinin arasın alıp ovuştururken "Bu neyi değiştirir?" diye sordu. "Ben askere gitmeden önce herif bizim hayatımızda değildi, bunun farkında mısın sen?"

"Ee, ne olmuş yani?" dedim yükselen sesimle. Burak'ın kapıda belirdiğini gözümün ucuyla gördüm.

"Başak!" dedi abim de sesini yükseltirken. "Aylardır arkamızdan iş çevirip gizli gizli görüşüyormuşsunuz, buna ne tepki vermemi bekliyordun?"