Başak, askerdeki abisine saçma sapan mesajlar atıp eğlendiğini zannederken, telefonun ucundaki kişi gerçekten abisi miydi?
Rastgele#1 {28.03.2023}
Genç Kurgu#1 {29.03.2023}
Kısa Hikaye#1 {31.03.2023}
Genç Kız Edebiyatı#1 {04.04.2023}
Aşk#2 {05.04...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Maviiiii."
"Efendim Sakar?" demişti Çınar topunu ayağında sektirmeye devam ederken.
"Sen büyüdüğünde topçu mu olcan?" diye sormuştum ayağında sektirdiği topa bakarken. Çok güzel sektiriyordu. Ben asla böyle yapamıyordum, bir vuruyordum, top hop diye gökyüzüne uçup gidiyordu.
"Hayır," demişti Çınar topu ayağının altında tutarken. "Doktor olacağım ben."
"Yaaa," demiştim. " O zaman ben de duktor olurum."
Çınar bana gülmüştü. "Ne yaparsam onu mu yapacaksın?"
"Evet," demiştim bilmiş bilmiş.
Kaşları havaya kalkarken "Ben annemle babam gibi evlenirsem, sen de mi evleneceksin?" diye sormuştu.
"Bilmem. Ben hiç geleceği düşünmedim."
"Hata yapıyorsun," demişti yanıma yaklaşırken. "Hayal kurmak güzeldir. Mesela şimdi seninle gelecek hakkında hayal kuralım."
"Yaaaaa. Ne kuracağız?"
Çınar yanıma oturduktan sonra topunu kolunun altına almıştı. "Mesela birlikte büyüyeceğimiz için yapacak bir sürü şey bulabiliriz," demişti. "Sonuçta daha bir sürü yıl beraber olacağız."
"Bir sürü mü?"
"Bir sürü."
"O zaman..." demiştim kuracak bir hayal düşünürken. "O zaman birinci hayalimiz birlikte büyümek olsun."
"Ama o hayal olmaz ki," demişti Çınar topunu oturduğu yerde eliyle sektirirken. "Biz zaten birlikte büyüyeceğiz."
"Olsun, benim hayalim birlikte büyümek olsun. Geleceği hayal etmiş oldum mu şimdi?"
Mutfakta çayı demlerken bir yandan da hatırladığım anıları düşünüyordum.
Çınar bana hayal kurmayı öğretmişti. Ben de ilk hayalimi Çınar'la birlikte büyümek yapmıştım. Fakat o hayalden yalnızca birkaç hafta sonra onlar taşınıp gitmişti.
Bir daha geleceğimle ilgili büyük hayaller kurmamıştım.
Çınar tekrar hayatıma girdiğinden beri hayatım olumlu yönde değişim göstermişti. Hâlâ büyük hayaller kurmuyordum ancak hayatıma girmeden önce ne kadar sıkıcı yaşadığım çarpıyordu gözüme. Sanki karanlıktaymışım da o benim için karanlığı birden aydınlatan ışıkmış gibi.
Her günüm aynıydı. Okula git, derslere gir, üşenmezsen arkadaşlarınla takıl, yurda git, uyu. Tüm döngüm böyleydi ve hayatım boştu. Bomboş.
