Twenty- Three

45 2 1
                                    

Chapter 23.

Past.


Titig na titig lang ako sa maamong mukha ni Gabriel habang natutulog ito. Hubo't hubad pa rin kaming dalawa na nasa ilalim ng kaniyang makapal niyang kumot.


I reached for his cheek and gently pinched it. That made him squeezed his eyes and moaned a bit.


Marahan akong natawa sa naging reaksyon niya. Sobrang pula ng labi niya at ang sarap halikan. Bahagya niyang iminulat ang kaniyang mata at masama akong tiningnan. Sa ilalim ng kumot ay bigla niyang hinila ang hita ko dahilan para mas lalo akong mapalapit sa kaniya.


Yakap-yakap niya na ako at nakasandal na ang kaniyang ulo sa aking dibdib. That sent butterflies to me so I hugged him more.


"Gising ka na?" I softly asked while caressing his hair.


"Hmm... will you cook for me?"


"Siyempre naman," sagot ko. I felt him licking my center chest. "Gabriel." pabalang na tawag ko sa kaniya.


Hindi siya nagpaawat at marahan na itong sinisipsip. I sighed and let him. Muli siyang nakatulog pero ilang minuto lamang ay nagising na siya at sabay kaming naligo.


I decided to cook him a soup. Habang kumakain kami ay tumunog ang phone niya. I thought he is going to leave but surprisingly, he stayed.


"Mom? Yeah, I just got home from work." sinulyapan niya akong nakatitig lang sa kaniya. "Hmm... I already know about that. May problema ba-- Mom, I talked to Kieran about that days ago." saglit siyang tumahimik, nakikinig sa sinasabi ng Mommy niya sa kabilang linya.


A couple of seconds, he sighed. Ano kayang pinag-uusapan nila?


"Okay. I'll talk to him if I have time. We know that he's also busy. Love you, Mom. Take care." at binaba niya na ang tawag.


Kumurap ako. "May problema, Gab?" I asked.


Umiling siya at ngumiti. "No. Walang problema. It's just about business." sagot niya.


"You're also handling your business?" hangang tanong ko.


He slowly nodded. "Hmmm... wala man akong degree sa business, tinuroan naman ako ni Dad at Lolo kung paano mag-handle."


"Wow. That's amazing..."


Marahan siyang natawa. "I know right?"


"A doctor and at the same time, businessman? I am proud having you as my boyfriend," malapad ang ngiting sabi ko. Napawi ang ngiti niya at ilang beses na napakurap. "What? I'm telling the truth, Gabriel."


Umiwas siya ng tingin at gamit ang isang kamay ay tinakpan niya ang mukha niya habang nakayuko. "Fvck... I wish I could kiss you right now but I know you are still sore."


Pinigilan ko ang sarili na matawa. "Bakit naman? Pwede mo naman akong halikan kahit hindi na tayo umabot sa kababalaghan,"


He removed his hand and dartly stared at me. Tinitigan ko din siya pabalik.


I sighed. "You can control, Gab. Don't tell me, we are just here just to have sex--" he cut me off.


"No! It's not like that."


"Oh? Hindi naman pala kaya ano na ang hinihintay mo? You can kiss me, you can hold my hand whenever you want because you are my boyfriend. That's what boyfriends do." I explained and before I could speak again, he suddenly stood up to kiss me.


When You Ran Away (When Series #4)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora