Forty

39 1 0
                                    

Chapter 40.

About Him.


I don't know what to do anymore. I just watched his car fading away while I am still stiff, couldn't process that he is disappointed on me.


Ang gaga mo rin naman kasi, Leria.


Bumuntong-hininga ako at nagpasya nang pumunta sa restaurant. Khairo was happy to see me and so am I. Binati ko siya. He's thankful that I am already back. May plano sila ni Ophelia na magbakasyon kasama ang kanilang anak kaya ako naman ngayon ang mamamahala sa restau ng ilang araw.


Distracted ako dahil hindi mawala sa isipan ko ang nangyari kanina.


Paano kung... humingi ako ng tawad sa kaniya mamaya? That will make him mad if I will do.


So palalamigin ko muna ang ulo niya?


Wala akong masyadong ginawa maliban sa pagluluto sa araw na iyon pero ramdam kong pagod na pagod pa rin ako nang magsiuwian na.


"Leria," tawag ni Khairo. I looked at him. "Uuwi na ako. Hindi ka pa aalis?"


"I'll be going home later," ngiting sabi ko. "Mauna ka na, baka hinihintay ka na nila Ophelia."


"Okay? Mag-ingat ka."


"Salamat. Ikaw rin."


Pumasok ako sa office para kunin ang mga papeles na hinanda ko. I'll be checking the sales for the month once I get home. Pagkatapos no'n ay mag-iisip ng design sa coffee shop na itatayo.


I heard my phone ringing inside my bag. Nilapag ko muna ang mga papeles at kinuha ang cellphone.


It was Mommy. "Mom?"


"Hello, darling." malambing na bungad niya sa akin. "How are you? Wasn't able to meet you last Friday 'cause you attended your friend's wedding."


"Oh... I am fine, Mom. Maybe tomorrow we can meet. How about dito na sa restaurant tayo mag-usap?" suhestiyon ko.


"That's a good idea-- wait, what? Nasa restaurant ka pa ngayon? It's already past 10 in the evening na, anak." agad siyang nag-alala. "You should go home and rest now."


"Pauwi na ako, Mommy. May hinahanda lang na mga papeles."


"Hmm? Is it the papers you need for your coffee shop?" tunog akong tumango. "It can wait 'til tomorrow. Don't stress yourself too much, anak. Makakasama sa 'yo iyan."


I crept a little smile. "Thanks for reminding me, Mom. So... tomorrow? I'll expect you to come."


"Sure sure. Goodnight, darling. I love you!" masiglang saad niya.


Marahan akong natawa. "Love you too."


Lumabas na ako ng restau at umuwi nang matiwasay. I worked with the papers and rested for an hour to search some good designs for my coffee shop. Kaireen's husband, Theofil said that he can teach me since he trained himself how to make coffee drinks and frappes.


Ayaw ko namang makaabala kaya tinanggihan ko. I can find a group of people who's also planning to run a coffee shop business. I'm sure there will be trainings how to make pastries and coffees.


Sa paghahanap ko ng design ay nakatulog ako kaharap ang study table.


Alas 7 ng umaga ako nagising. My mother texted me that she will be in the restaurant by lunch time. Maaga pa kaya inabala ko ang sarili sa paglilinis ng buong bahay.


When You Ran Away (When Series #4)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum