When You Ran Away (When Series #4)

Twenty- Five

Just wanna say Hi to the one reader na palagi kong nakikita/nakakasalubong sa school. Sana masarap ang ulam mo araw-araw. Mwuah!

Chapter 25.

Caught.

"Ano'ng nangyari sa inyong dalawa?" tanong ni Khairo kalahating oras paglabas ko sa opisina. "Namamaga ang mata mo pero mas namamaga ang mata ni Julien." taas ang isang kilay na dagdag niya.

Umiling lang ako, umiinom ng tubig. Tumungo ako sa banyo para maghilam-os. I sighed at my stupidity.

Iniwan ko muna si Gabriel sa opisina. He is tired. Dalawang araw siyang walang ayos na tulog kaya paniguradong makakatulog siya doon. Alas sais na ng hapon at dumarami na naman ang customers para maghapunan.

Hindi natanggal sa akin ang mga mata ni Khairo. He is curious.

"Leria--"

"Mamaya na, Khairo. Focus on your work," I cut him off. Napanguso siya. "Sasabihan kita mamaya. Trabaho na muna tayo." ngumiti pa ako.

Alas 8 na at unti-unti nang umaalis ang mga customers. My staffs sang a birthday song to one of the customers. Napapangiti ako habang pinagmamasdan sila.

Tumungo ako sa isang table para maglinis. Baka wala nang papasok na customer kaya hindi na ako nagtambay sa kitchen.

"Good evening, Sir. Table for two?" napalingon ako sa entrance.

I was stunned when I saw Clifton coming in with a big smile on his face. Dali-dali kong tinawag ang isa sa waiter para ipagpatuloy ang paglilinis ng lamesa. Huminga ako nang malalim at lumapit sa bagong dating na customer.

"Good evening," pormal na bati ko.

"Why so formal?" he smirked. "I visited here last time but you were not here. Where were you?"

"Uh... Just ran some errands," tipid na tugon ko. Iginiya ko siya sa isang lamesa. "Are you with someone?" I asked politely.

"I will be if you'll eat with me," natigilan ako at napakurap. He chuckled. "Why don't you eat with me? Malapit na ang closing time ninyo hindi bah?" dugtong niya at umupo sa silya.

Hindi ako nagsalita. I went to the counter to get a menu and gave it to him. I stiffened when his hand purposely touches mine. Ngumisi siya na parang ang ganda ng kaniyang ginawa. I immediately withdraw my hand and bowed.

"Where are you going?" mariin kong ipinikit ang aking mata. "Hindi mo bah ililista ang mga orders ko?" that was sarcastic.

Seriously, what is he up to?

Parang masisira ko na ang tablet habang hinihintay siyang magsabi ng kaniyang kakainin.

"What's your bestseller here?" he asked then let me look at the menu.

Napalapit ako. I crouched to point the list of the bestsellers but suddenly, I felt the tip of his nose in my cheek. Nanigas ako at napatayo nang maayos. That was a dumb move.

"That was close," bulong niya at muling ngumisi.

Hindi ko na nakayanan at gusto nang isampal sa kaniya ang tablet pero pinigilan ko ang sarili at tinalikuran na siya. Bago ko magawa iyon ay nahawakan niya na ang braso ko. I wanted to push him away but two hands held him.

I gasped when I realized that it was Khairo and Gabriel who restraint him.

"Isang hawak mo pa sa kaibigan ko, masasakal kita." it's my first time to hear this side of Khairo. Napaatras ako.