When You Ran Away (When Series #4)

Forty- Three

Chapter 43.

Is It Worth It?

Everything went smoothly fine after that marriage proposal for me.

Walang araw na hindi ako nakangiti.

Every time my eyes lands on my ring finger, it makes my heart flutter like there's a lot of butterflies flying inside me. Gusto kong matawa dahil sa wakas, totoo na ang lahat. Totoo nang magpapakasal talaga kami na hindi pinipilit ang isa't isa.

I am finally engaged with the man I love and I can't wait to marry him legally infront of our families. And of course, infront of Him.

Sa nagdaang araw, umayos na ang kalagayan ni Ate. It was so good to hear that she eats normally now. Marami-rami na ang kinakain niya. Iyon ang ibinalita ni Mommy sa akin.

Si Mommy naman ay bumabalik na rin sa normal. Minsan ay sumasama siya kay Daddy sa trabaho pero kadalasan ay binabantayan niya si Ate Leishia.

"How's my wife today?" ang malambing niyang boses ang bumungad sa 'kin at napapailing akong napangiti.

"We're still not married, Gabriel. I'm your fianceé." I corrected.

I heard him scoffed in the other line. "Doon pa din tayo pupunta. You will be my wife, sinasanay ko lang ang sarili ko ngayon." aniya at marahan na natawa.

"Ewan ko sa 'yo. But back to your question, I am doing well here in my restau, waiting for my husband to come later." pigil ang pagtawa na sabi ko.

Sumipol siya, natutuwa sa pang-aasar ko. "May I know the name of your husband, Miss?"

I smirked. "Why would I tell you?"

"'Cause I'll tell him I will take his wife out later. I will own her tonight until she can't take it anymore," napasinghap ako dahil sa boses niya.

"Baliw ka talaga. Sabihan mo sarili mo," iyon nalang ang nasabi ko kahit gusto ko pa siyang sabayan sa kalokohan niya. "I'll hang up now. New customers are coming in,"

"Oh okay. I love you, baby."

"I love you too..."

Ako ang nagbaba sa tawag at tinuon ulit ang atensyon sa trabaho. Sa susunod na linggo ang susunod na charity event na plinano ko kasama si Khairo. At tingin ko, makakasama ko si Gabriel dahil gusto niyang sumama.

It will be held in the province where his vacation house is located. Matagal-tagal na rin akong 'di nakabalik doon at hindi ko akalain na babalik ako doon na may singsing na sa daliri.

"Hey there, beautiful lady." pilyong bati ni Gabriel pagpasok niya sa restau.

Tinaasan ko siya ng kilay. "What can I help you, Sir?" kunwari hindi ko siya kilala.

He laughed. "Tulongan mo 'kong nakawan ng halik ang asawa ko," my eyes widened. Narinig iyon ni Khairo dahil napapahagalpak na siya sa pagtawa sa likod.

I cleared my throat to maintain my professionality.

"Halikan mo na, Leria. Nahiya ka pa!" sigaw ni Khairo at lahat ng customers ay napatingin na sa counter.

Gusto kong batuhin ng mainit na mangkok ang mabait kong kaibigan na nasa likod. I can feel that he is smiling like an idiot now. "What do you think are you doing?" pabulong kong tanong ni Gabriel.