[ Zawgyi ]
၃ ရက္ေလာက္အထိ ႏြမ္း ဘယ္ကိုမွမသြားျဖစ္သလို အိမ္ထဲမွာသာေနမိသည္။လုပ္ငန္းစုႀကီးကို ဦးစီးေနရတာမို႔ အလုပ္မအားတဲ့ ဒါလင္က အၿမဲတမ္းေတာ့အနားမေနနိုင္ေပမဲ့လည္း တက္နိုင္သေလာက္ေတာ့ အနားမွာေနေပးသည္။
ညအိပ္ခ်ိန္ေတြဆို ႏြမ္းေဘးနားမွာ အၿမဲတမ္းရွိေနၿပီး အစားအေသာက္က အစ အားလံုး ေသခ်ာစီမံေပးထားတာမို႔ ဘာကိုမွစိတ္ပူစရာမရွိ။
ရုတ္တရက္ ဘဲလ္တီးသံေၾကာင့္ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရခ်ယ္ကိုျမင္လိုက္ရသည္။
"ေရခ်ယ္"
တံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူမက ခပ္ေရးေရးေလးၿပံဳးရင္း လက္ထဲကအထုတ္ေလးေတြကို ေျမွာက္ျပသည္။
"ဆရာႀကိဳက္မဲ့ဟာေလးေတြဝယ္လာတယ္"
"ေက်းဇူးပါပဲ ........ လာ အထဲဝင္ "
ေရခ်ယ္က ခပ္သြက္သြက္ပဲ အိမ္ထဲဝင္ၿပီး အထုတ္ေတြကို ႏြမ္းကိုကမ္းေပးသည္။
ထို႔ေနာက္ သူမက ဧည့္ခန္ထဲဝင္ထိုင္ေစၿပီး အထုတ္ေတြကိုေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲသြားထားလိုက္ၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ယူလိုက္သည္။
"ေကာ္ဖီေသာက္ပါဦး"
သူကမ္းေပးလာတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို ေရခ်ယ္က ယူၿပီး တၿပံဳးၿပံဳးလုပ္သည္။
"ေနမေကာင္းတဲ့လူဆီလာၿပီး မုန္႔ေတာင္းစားေနသလိုျဖစ္ေနၿပီ"
"ေကာင္းေနပါၿပီ ၊ သက္သာေပမဲ့ တမင္မလာေသးတာ"
"ထင္ပါတယ္ေနာ္ ၊ ဦးခံ့ညားမင္းထင္က မလာခိုင္းတာမလား"
ႏြမ္းက ခပ္ေရးေရးၿပံဳးေတာ့ သူမက ရယ္သည္။အျဖဴေရာင္ ဆြယ္တာပြပြေလးနွင့္ ေရခ်ယ္က ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလးနဲ႔မို႔ ကေလးဆန္ဆန္လည္း ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။
မ်က္လံုးဝိုင္းဝုိင္းေလးေတြ ပါးမို႔မို႔ေလးေတြနဲ႔ေရခ်ယ္က အရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္လိုပဲမို႔ ႏြမ္းလည္း ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ခင္ရသည္။
"ဟိုကေလးေတြေရာ အဆင္ေျပလား"
"အြန္း ေျပပါတယ္ ၊ သူတို႔က ဆရာ႕ဆီလာၿပီးသတင္းေမးမယ္လုပ္ေနတာ ၊ ေတာ္ၾကာ ဦးခံ့ညားမင္းထင္နဲ႔တည့္တည့္တိုးၿပီး စိတ္ရႈပ္သြားမွာစိုးလို႔ မသိမသာေလးတားလိုက္တယ္ "
