[ Zawgyi ]
သံစဥ္ျမင့္မိုရ္၏ မဂၤလာပြဲကေနျပန္လာကတည္းက ႏြမ္းမွာ တိတ္ဆိတ္သြားရင္း အရင္ကထက္ပိုေအးစက္သြားသည္။
လက္ထပ္မည့္အေၾကာင္းကို ေျပာလိုက္တိုင္း သူတို႔နွစ္ေယာက္ စကားအေခ်အတင္ျဖစ္ရသလို နွစ္ဦးသားဆက္ဆံေရးလည္း အဆင္မေခ်ာေတာ့။
သို႔ေသာ္လည္း ႏြမ္းကေတာ့ကလန္ကဆန္ေတြမလုပ္တတ္။ အလိုမက်တိုင္း ကလန္႔ကဆန္လုပ္ရေအာင္လည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ေလးေတြမဟုတ္ေတာ့တာမို႔ အိမ္မွာသာေအးေအးေဆးေဆးအနားယူရင္း အရင္ကရိုက္ထားဖူးေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားကိုထုတ္ကာ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္သည္။
ခုရက္ပိုင္း ဒါလင္က အလုပ္ရႈပ္ေနတာမို႔ ႏြမ္း၏ ကြန္ဒီုက သိပ္မလာျဖစ္ဘဲ COMPANY မွာသာ အေနမ်ားသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ေန႔တိုင္းလိုလိုဖုန္းဆက္ၿပီး ႏြမ္းကိုေတာ့ စကားမ်ားေျပာေလ့ရွိသည္။
သို႔ေသာ္ ႏြမ္းဘက္ကေတာ့ အရင္စမဆက္ျဖစ္ဘဲ ဒါလင္ဆက္မွသာ ျပန္ေျဖ၏။ တင္းခံေနသည့္ မာနက ခ်စ္သူနွစ္ဦးၾကား အဖုအထစ္ျဖစ္ေစတာမွန္ေပမဲ့လည္း ႏြမ္းကေတာ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ကာ အတၱႀကီးသည့္ ဒါလင့္အေၾကာင္းကိုေတြးတိုင္း ရင္ထဲမြန္းၾကပ္လာရသည္။
ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကတာ နွစ္ဦးသေဘာတူဆိုေပမဲ့လည္း ႏြမ္းဘက္မွာေတာ့ အခ်စ္ထက္ နာက်ည္းခ်က္က ပိုမ်ားေနသလို။
တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ဒါလင့္ကို ကိုယ့္အသက္ထပ္ပိုခ်စ္ၿပီး တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ခါးခါးသီးသီးမုန္တီးမိျပန္သည္။
ဒါေတြကို ဒါလင္ကသိေပမဲ့လည္း ခ်စ္သည္ဟုေသာ အေျကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ႏြမ္းကိုခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့တာလည္း ဆယ္စုနွစ္တိုင္ခဲ့ၿပီ။
" အနားယူလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္းပဲလား?"
အရင္တုန္းက ပံုေတြျပန္ၾကည့္ေနတုန္း ဝဏၰ၏ ဖုန္းဝင္လာၿပီး ႏြမ္းအေၾကာင္းကို စပ္စုေတာ့သည္။ ေက်ာင္းသားဘဝက မရင္နွီးခဲ့ၾကေပမဲ့လည္း တကယ္တမ္း ဝဏၰက သေဘာေကာင္းေဖာ္ေ႐ြၿပီး စိတ္သေဘာထားျပည့္ဝသူဆိုတာကို ႏြမ္းခံစားမိသည္။
