[ Zawgyi ]
စံအိမ္ႀကီးမွာ ၃ထပ္ျမင့္မာၿပီး အေနာက္ဘက္တြင္လည္း တြဲလ်က္ေဆာက္လုပ္ထားသည့္အေဆာက္အဦးငယ္မ်ားလည္းရွိသည္။
ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝကာ အာဏာရွိသည့္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ဒါလင္က အခ်မ္းသာဆံုးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တာမို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားမွာ မနည္းမေနာ။
အိမ္တြင္ခန္႔ထားေသာ အလုပ္သမားတင္ ဆယ္ဂဏန္းရွိကာ ထိုအလုပ္သမားမ်ားအတြက္လည္း ၿခံဝန္းထဲ၌ ေနရာေဆာက္လုပ္ေပးသည့္အထိ ဒါလင္က ႂကြယ္သလို သုံးမကုန္ျဖဳန္းမကုန္ေသာ စည္းစိမ္းမ်ားကလည္း တစ္ဦးတည္းပိုင္ဆိုင္ထားေသးသည္။
" ဒါလင္ေရာ "
" အေပၚထပ္က စာဖတ္ခန္းထဲကို ဦးေမာ္ခီနဲ႔အတူတက္သြားတယ္"
ဦးေမာ္ခီနွင့္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္အလုပ္ကိစၥမို႔ ႏြမ္းလည္းလိုက္မသြားေတာ့ဘဲ ဒုတိယထပ္တြင္ သီးသန္႔လုပ္ထားေသာ ဝိုင္းပုလင္းေလးမ်ား ထားရာ Bar သဖြယ္အခန္းထဲသို႔ဝင္ကာ စိတ္ႀကိဳက္ေ႐ြးေနလိုက္သည္။
မွန္ျဖင့္ ကာ႐ံထားေသာစဥ္ထက္၌ ရွိေနသည့္ တန္ဖိုးႀကီးဝိုင္ပုလင္းေလးကို ျမင္လိုက္တာေၾကာင့္ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ခြက္တစ္ခြက္ကိုပါဆြဲယူရင္း အခန္းထဲကထြက္လာလိုက္သည္။
အိမ္ထဲမွာ ေသာက္ရတာ သေဘာမက်တာေၾကာင့္ အျပင္ထြက္လာရင္း ေရကူးကန္ဘက္သို႔ဦးတည္လိုက္သည္။
ၿခံဝန္းမွာ က်ယ္ေျပာလာသည္မု႔ိ အေတာ္အတန္ေတာ့လမ္းေလ်ာက္ရသည္။ တစ္ၿခံလံုးကိုလည္း မီးသီးမ်ားထြန္းထားသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေမွာင္ရိပ္က်ေနသည့္ေနရာက မရွိသေလာက္။
ေရကူးသို႔ေရာက္ေသာ္ ခံုထိုင္ေလးကိုဆြဲယူရင္း ထိုင္ရန္ေတြးမိေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ခံုကိုျပန္ထားကာ ေဘာင္းဘီကို ေပါင္လည္ေလာက္ထိေခါက္တင္ၿပီး ေျခေထာက္နွစ္ဖက္ကို ေရကန္ထဲထည့္ကာ စိမ္ေနလိုက္သည္။
ပုလင္းကိုေဖာက္ကာ ဝိုင္းကိုအရသာခံေတာ့ အနည္းငယ္ခါးသက္သက္ေတာ့ရွိသည္။ ပုလင္းတြင္ပါသည့္ တံဆိပ္ကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္ရာ ေဈးမေသးဘူးဆိုတာကို ႏြမ္းသေဘာေပါက္သည္။
