🖤Until the End of Time 🖤

Part-40

Unicode
🖤Until the End of Time🖤
(အသက်ထက်ဆုံးတိုင်.....)

အပိုင်း(၄၀)

တာရာ..

ဒီရက်တွေမှာ နေထိုင်မကောင်းအောင်ပင် လူကဝမ်းနည်းသိမ်ငယ်နေရ၏။ တာရာ တစ်ခါမှဒီလိုမခံစားခဲ့ဖူးပါ။ အရာရာတိုင်းကိုပေါ့ပေါ့တွေးပြီး ဘဝကိုလည်းပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဖြတ်သန်းလာခဲ့သူမို့ ဝမ်းနည်းစရာရှိပါက ဝမ်းနည်းပစ်လိုက်သလို ပျော်စရာရှိတာကိုလည်း စိတ်ရှိတိုင်း ပျော်ပစ်လိုက်သည်။

ဟိုးငယ်ငယ်ကတည်းက စိတ်ထဲဘာကိုမှစွဲစွဲမြဲမြဲမထားတတ်တော့ ဘယ်လောက်ဝမ်းနည်းစရာကိစ္စဖြစ်နေပါစေ၊ နာရီပိုင်းလောက်နှင့် မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်သွားမြဲ။

မှိုင်းနှင့်ပတ်သက်လာလျှင်လည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။ မှိုင်းထံမှ ဘယ်လောက်အော်ခံရပါစေ၊ ဝမ်းနည်းစရာတွေ ဘယ်လိုကြုံရပါစေဦး။ တာရာက ကိုယ့်ဘာသာကိုဖြေတွေးပြီး ခဏလေးနှင့် ဟီးဟီးဟားဟား ပြန်ဖြစ်သွားရသည်။ တာရာဟာ ထိုသို့ပျော်ပျော်ရွှင်ရွင်လေး နေတတ်သည့်သူရယ်ပါ။

သို့သော်ဒီတစ်ခါတော့ရင်ထဲဆို့ဆို့နင့်နင့်ကြီးကျန်ခဲ့ရပါသည်။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမခံစားခဲ့ဖူးသည့်သိမ်ငယ်ခြင်းတွေကလည်း ရင်နှင့်အပြည့်ပင်။ မတွေးဘဲထားတာတောင် တစိမ့်စိမ့် ဖြစ်တည်လာသည့် ဝမ်းနည်းစိတ်တွေက တာရာ့အတွက် ခံရခက်လွန်းလှပါရဲ့။

"မင်းကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ပြီး ဒီအရွယ်ထိကျွေးထားခဲ့တာက မင်းဘဝအတွက် ငါ့မှာတာဝန်မကင်းဘူးလို့ ငါခံစားရလို့ပဲတာရာ မင်းအရွယ်ရောက်လို့ အချိန်တန်လာတဲ့အခါ မင်းကငါ့အိမ်ကနေထွက်ပြီး မင်းဘဝမင်းဆက်​ကြောင်းရမှာနားလည်လား ငါမင်းကိုတစ်သက်လုံးခေါ်ထားမှာမဟုတ်ဘူး"

မှိုင်းသူမအားပြောခဲ့သည့်စကားတို့ကိုပြန်ကြားယောင်လာတိုင်း မျက်ရည်တွေရစ်ဝဲရသည်အထိ ဝမ်းနည်းရပါသည်။ ရှက်ရွံ့သိမ်ငယ်ခြင်းတွေကလည်း တလှိုက်လှိုက်ဖြစ်လာရ၏။

ဘယ်လောက်ပဲ ဘဝကိုပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စားပြီး ပေါ့ပေါ့လေးတွေးကာ ဖြတ်သန်းခဲ့ပါစေဦး။ မှိုင်းအပေါ်ထားသည့် သူမခံစားချက်တွေက အမြဲလေးနက်ခဲ့ပါသည်။ အချစ်ဆိုတာ ဘာမှန်းရေရာစွာမသိခင်ကတည်းက မှိုင်းအပေါ်ငြိတွယ်ခဲ့သည့်နှောင်ကြိုးတို့ကခိုင်မြဲလွန်းခဲ့ပါသည်။  ဘာကိုမှစွဲစွဲမြဲမြဲမရှိခဲ့သည့်တာရာက ခြွင်းချက်အနေနှင့် မှိုင်းတစ်ယောက်ကိုတော့စွဲစွဲလမ်းလမ်းရှိခဲ့ပါသည်။