Bize Güven! (Büyük Sırlar Serisi II)

💞 Bõlüm 9💞

                                              Arda

  

“Biliyorum.” Dedim ona ve dizimde kafasını yukarıya bakacak şekilde döndürüp gözlerime baktı. Boştaki elimle saçlarıyla oynamaya başladım. “Bakma öyle. Bana da iyi hissettiriyor.”

 

“Anlaşmada bağlanmak olmaması gerektiğini söylemiştin.”

 

“Evet.” dedim direkt ama bunu söylerken hiç ciddi olmamıştım ki. Korkaktım. Korkmuştum. Hala deli gibi korkuyordum ama bu korkuyla başa çıkmak onun yokluğuna alışmaya çalışmaktan daha kolaydı. Uzun uzun gözlerime bakıp gözlerini kıstı. Elini uzatıp uzayan kirli sakallarımı sıvazladı.

 

“Sevgi bitmez, Arda.” Parmakları çeneme geldiğinde durdu ve başparmağını dudaklarımda gezdirdi. “Seni hep sevdim. Karşılık beklemeden. Liseye geçmeden de vardı belki ama o zaman kendimi toparlayamamıştım ve o doğum günündeki gece olanlardan sonra gizli duygular kafama yeni dank etmişti.” Durup derin bir nefes aldı ve tam ağzını açarken arkamızda ayak sesi duyduk. Beste anında dizimden kalkmaya çalıştı ama hala bedeni uyuşuk olmalıydı ki yere düştü.

“Sakin olun!” dedi Yasin sırıtarak. Beste yerden ellerinden destek alarak kalktı ve Yasin’e ölümcül bakışlarını fırlattı.

 

“Ödümü patlattın!”

 

“Buna sevindim.” Dedi Yasin pis bir şekilde sırıtıp kendini tekli koltuğa atarken. Bacaklarını uzatıp sehpaya koydu. “Aşağıda baban ile abin var ve sen burada abinin en yakın arkadaşıyla flört mü ediyorsun. Bence korksan buna cesaret edemezdin.”

 

Sırtımın yanındaki kırlenti kapıp Yasin’in tam suratına fırlattım. “Kapa çeneni! Sadece sessizliğe ihtiyacımız vardı. Hepsi bu seni muşmula surat!”

 

Yasin ayaklarının dibine düşen kırlenti alıp sırtının arkasına koydu. “Kırlent için sağ ol dostum ama bu kadar kızacağın ne demiş olabilirim. İşi pişiriyordunuz demedim. Sadece flört ediyordunuz dedim.”

Beste, diğer kırlenti alıp ona fırlattı. “Flört etmiyorduk!”

 

Yasin otuz iki dişini göstererek sırıttı. “Öyle mi? konuşmaların bana öyle hissettirmişti oysa!”

 

Yasin’e tüm öfkemle baktım. “Onu utandırmayı kes!” dedim dişlerimin arasından.

 

“Kimi utandırıyorsunuz bakalım?” diye konuşan Batu’ydu. Yasin bana dua edin der gibi baktı. Haklıydı. ilk gelen Yasin olmasaydı ikimizde hapı yutmuş olurduk kesinlikle. Batu bizden cevap beklerken uzandı ve Beste’ye sarılıp başının tepesinden öptü. Sanki ondan uzak kalmak istemiyor gibiydi. Gerçi bende aynı onun gibi hissediyordum. Bencillik yapıp bu geceyi Beste ile baş başa geçiriyor olmalıydım. Yarın da yapabilirdim sürprizi ama bu artık mümkün değildi.

 

“Kardeşini.” Dedi Yasin. “Benim söylediğim her şeyde kınalı yapıncak gibi davranıyor.”

 

“Kapa çeneni!” diye bağırdı Beste. “Hiçte kınalı yapıncak gibi davranmıyorum.”