Beste
“NE!” diye bağırdı Naz. “Sana inanamıyorum. Durup dururken ona tokat mı attın. Hem de o kusursuz ve bebeksi surata mı? Sana gerçekten inanamıyorum.”
Kapıya baktım. “Şşş, sessiz ol. Duyacaklar.”
“Bırak dört günü. Ben bir hafta konuşmazdım seninle. Ama sana günlerdir var sende diyorum.”
Omuz silktim. “Anlattım işte.”
Naz yatağımdan kalkıp dolabıma yaslandı. “Peki, gönlünü almak için bir şeyler yaptın mı?” kafamı iki yana salladım. “Allah’ım bazen tam bir öküz olabiliyorsun.”
“Hatırlatırım boynum o lanet kemerle neredeyse kırılıyordu.”
“Ee, koca kaynana gibi tepesinde konuşup durursan olacağı odur.” O sırada aşağıda abim ile Yasin’in kahkahası geldi. “O kahkahaya Arda’da eklenebilirdi biliyorsun değil mi?”
“Senin benim tarafımda olman gerekiyor. Onun değil!”
“Salaksın!” dedi öfkeyle işaret parmağını bana sallayarak. “Sen yokken sürekli içip duruyordu. Ayık olduğu saatler saat sekiz ile beş arasıydı. Tolgaların evinde ne halde olduğunu hepimiz gördük. Allah’tan abin kafayı sana takmış durumdaydı ve fark etmedi. Hoş Arda’nın pek umurunda da değildi.”
“Bende orada hayatımı yaşamıyordum, Naz.” Her gece ağlayıp uyuduğumu ve ağlayarak uyandığım düşünülürse durumum Arda’dan daha beterde sayılabilirdi. Üstelik birde oradaki ihtiyara katlanmak zorundaydım. O sırada aşağıdan abim bana seslendi. “Hadi inelim. Abimler acıkmaya başladı.” Naz onaylayınca birlikte aşağı indik. Arda suratıma bakmıyordu bile. Yasin direk kafama kırlenti atınca tökezledim. “Hey!” diye bağırdım.
“Bizi açlıktan öldürecek misin sen, ufaklık.” Naz kahkaha atınca bir kırlentte ona geldi. Anında çığlık attı.
“Ah! Acıttı be geri zekalı!” ben dağılan saçımı düzeltirken Yasin zevkle çarpılmış suratıyla bir kendini koltuğa attı. Mutfağa geçip sabah yaptığım yemekleri ısınması için ocağa yerleştirdim. Naz tezgâha yaslanmıştı. Sesini alçaltarak, “Seninkinin suratı mahkeme duvarı gibi, git de şunun gönlünü al. Sinir bozucu bir toynaklı gibi davranma!” ben ses etmeyince Naz ofladı. “Bunu sen istedin!” dedi ve ben daha ne olduğunu anlamadan Naz koşarak salona geçti. Yasin’in elinde duran kumandayı çekip aldı ve Rihanna’nın Hate that i love you şarkısını açtı. Herkes itiraz ederken Naz onlara algısını kapatıp bana baktı. “Şarkıyı Beste açmamı istedi. Kusura bakmayın.” dedi. Anında itiraz ederek salona girdim.
YOU ARE READING
Bize Güven! (Büyük Sırlar Serisi II)
Romance"Geçen gün abimin yanındaki kıza seni seviyorum dediğini duydum." Dedim ona gülerek. "Bana güzelden çok biraz salakça geldi." Dedim. Bana gözlerini irileştirerek baktı. "Hem bir kere sevgi kalıcı bir şey değildir bence." Omzumu silktim. "Babamla ann...
