Bize Güven! (Büyük Sırlar Serisi II)

💞 Bölüm 22💞

Beste   

 

Herkesin içinde yediğim tokada mı üzülmeliyim yoksa babamın bana söylediklerine mi? Arda’ya layık biri olarak görmüyordu beni. Ona uygun olmadığımı söylüyordu. Şimdi ise Arda’nın babası Arda’yı bir kenara çekmiş bir şeyler fısıldaşıyorlardı. Arda daha çok öfkeli gibiydi. Şuanda tek bir iyi şey vardı o da Arda’nın beni korumasıydı. Beni arkasına çekip babama kafa tutması beni önemsediğini gösteriyordu. Yanağım hala acıyordu ama kalbimin acısı kadar hissetmiyordum. Bakışlarımı abime çevirdim ama o yere bakıyordu. Gördüğü resimleri düşünüyordu emindim ama onların basitleştirdiği gibi değildi olay.

 

“Abi?” diye fısıldadım ama kafasını kaldırmadan iki yana salladı. Ona yaklaştım ama elini uzattı.

 

“Sakın!” diye bağırınca herkes bize döndü. “Babam haklı. Arkadaşlarınla kalsan daha iyi.” Dedi ve salondan uzaklaşıp dış kapıyı çarparak çıktı. Birden omuzlarımı dikleştirdim. Koltuğun üstündeki çantamı alıp babamın karşısına geçtim. Cüzdanımı açtım. İçindeki üç kredi kartını suratına fırlattım. Nakit paraların hepsini de kredi kartının peşinden fırlattım. Sonra da abimin evinin anahtarını ve bana aldığı arabanın anahtarını avucuna koydum.

 

“Tamam. Madem istediğiniz bu, kabul. Bu abimin evinin anahtarı. Diğeri de aldığı arabanın. Ona verirsin.” Tam giderken durdum. Arkama dönmeden devam ettim. “Bir daha sizi aramayacağım. Merak etme. Bir daha başına dert falanda olmayacağım.” Koşar adım uzaklaşırken Arda’nın sesini duydum ama sonra babası onu susturdu.

 

Evden çıktığımda durup yaşlarımın akmasını engellemek için derin nefes aldım. Artık ağlamayacak ve artık kimseye güvenmeyecektim. Ama abim! O nasıl olurdu da bana resti çekerdi. Bütün hatalarımla kabul etmişti hep beni. Beni seviyordu, öyle değil mi? yani herkes gibi o da beni terk etmeyecekti. Edemezdi. Bana söz vermişti.

 

“İyi misin, Beste?” Yasin omzuma dokundu. “Hadi gel seni eve bırakayım.”

Kafamı iki yana salladım. “Abim orada olmadığında gideceğim.”

 

“Abin orada değildir emin ol. Şuanda kafa dağıtmak için Kulüp’e gitmiştir. Ayrıca Arda…”

 

“Biliyorum içeride benim için mücadele veriyor. Ama boşa veriyor. Kimse onu dinlemeyecek. Çünkü çok basit. Ben ona uygun bir kız değilim. Bunu öz babam dile getirdi. Arda’nın ailesi tabiki de kabul etmeyecek. Batu’da beni savunmadı ve babama hak verdi. Buda babamın haklı olduğunu gösterdi. Ayrıca haklılarda. Kendi ayaklarımın üstünde durmalıyım. Duracağım. Kimseye ihtiyacım yok. Neden olsun ki?”