Beste
Tolga abinin arabasına biner binmez ağlamaya başladım. O da anlayışlı biri olduğu için benimle konuşmaya çalışmadı. Neden ağladığımı biliyordu. Kardeşine nasıl âşık olduğumu biliyordu. Onu öyle görmenin beni nasıl üzebileceğini de biliyordu.
“Eve uğrayıp kıyafet almak ister misin?” diye sordu. Direkt gözlerim diz kapaklarıma indi. Kot pantolonum hala Arda’nın kanıyla kaplıydı. Başımla onayladım. Anında direksiyonu kırıp bizim eve giden yola saptı. “Söyle bakalım. Arda ile ne kadar ilerlettiniz?”
“Şey…” dedim gülümseyerek. “Aslına bakarsan abim gelmeden önce büyük bir kavganın içindeydik. Ondan ayrılmıştım.”
“Neden?”
“Bu biraz karışık bir durumdu. Yani o tam bir öküz gibi davranmıştı ama hatasını anlaması pek uzun sürmedi.” Tolga abi kahkaha attı. “Öküzden kastım gerçek bir öküzden daha fazla öküz gibi davranmıştı. Sanırım abimi de bu yüzden durdurmadı. Bu şekilde kendini cezalandırıyordu.”
Kahkahası kesildi. “Ne yaptı sana?”
“Bunu…” kafamı koltuk başlığına yasladım. “…bunu anlatabileceğimi sanmıyorum ama gözü dönmüştü. Kıskançlığı beynine oksijen gitmesini engellemiş olmalı ki bir akılsız gibi davrandı.” Kafamı iki yana salladım. “Onu Yasin’le aldattığımı sanıyordu.”
Tolga abi büyüyen gözleriyle bana döndü. “Yasin’le?” kafamla onayladım. Daha fazla bir şey söylemek istemediğimi anladığı için yola odaklandı. Yol boyunca ikimizde konuşmamıştık. Bizim eve geldiğimizde cebimden anahtarı çıkarıp eve girdim. Yanıma kıyafet alıp arabaya geri döndüm. Tolga abiyle onlara gittiğimizde ise Sevda abla meraktan deliye dönmüş bir şekilde bizi salonda karşıladı. Benim dizimdeki kanları görünce eliyle ağzını kapattı.
“Kimin kanı o?”
“Arda’nın.” Dedi Tolga abi yorgunlukla kendini koltuğa atarken. “Batu Arda ile Beste’yi öğrenmiş.” Dediğinde ise tiz bir çığlık attı Sevda abla. “Arda’nın iç kanaması vardı. Onu hastaneye götürdük. Sabaha karşı ameliyata alındı. Şimdi de iyi ama doktorlar birkaç gün kalkmadan yatsın dedi. Tabi Arda bunun ne kadarına uyar bilmiyorum. o yüzden biraz dinlendikten sonra yanına dönmek zorundayım. Sen iyi misin?”
“Ben iyiyim.” Dedi Sevda abla afallayarak. “Arda nasıl?”
YOU ARE READING
Bize Güven! (Büyük Sırlar Serisi II)
Romance"Geçen gün abimin yanındaki kıza seni seviyorum dediğini duydum." Dedim ona gülerek. "Bana güzelden çok biraz salakça geldi." Dedim. Bana gözlerini irileştirerek baktı. "Hem bir kere sevgi kalıcı bir şey değildir bence." Omzumu silktim. "Babamla ann...
