DESTİNA

Bölüm 19 İyilik Perisi

Merhabalar Sevgili Okurlarım ❤

Duyurularda bölüm bugüne yetişmezse Pazar günü yayınlayacağımı söylemiştim. Dün gece uykum geldiği için bitiremesem de bugün yazmaya devam ettiğim için bölümümüzü Cumartesi gününe yetiştirebildim. 💃💃

Bölümümüze geçmeden önce ilk olarak kullanıcı adımı değiştirdiğimi sizlere duyurmak istiyorum.🥰

Artık kullanıcı adım Uranüslü Cupid 👼🏹

Neden böyle bir kullanıcı adı seçtiğime gelirsem de Roma mitolojisinde Cupid aşkın ve arzunun sembolü, gökyüzünün kanatlı okçusudur. Aşk okunu attığı kişilerin kaderini birbirine bağlamakta veya ayırmaktadır. Uranüs ise olaylara farklı pencerelerden bakmayı, özgürlüğü ve yeniliği temsil ediyor. Benim burcumun yönetici gezegeni olması da kendimi Uranüslü ilan etmemde önemli bir etken oldu.🤭İkisini birleştirdiğimde kendimi Uranüs'ten Cupid olarak gelen biri olarak nitelendirdim. Karakterlerime aşk okunu atıyorum ve kaderlerini belirliyorum. Uranüs'ten gelen Cupid tabi ki gezegeninin özelliği ile karakterlerin hayatında yeniliklere sebep oluyor.😊

Destina

Koray ile yıldızları izlediğimiz o gecenin üzerinden iki gün geçti. Adeta bir masalın başrolü gibi hissetmemi sağlayan Koray'ın güvenli ve huzur kokan kolları arasında bir gece geçirmek bana çok iyi geldi. Göğü doyasıya hiçbir kaygım olmadan mutlulukla izlediğim o gece adeta kafesteki esir bir kuşun özgürlüğüne kavuştuğu an kadar eşsizdi.

Gökyüzünü izlerken şansımıza bir yıldız kaydığını da gördük. Hemen dilek diledim. Dileğim bu hayatta son anıma kadar Koray'ın yanımda olması oldu. Bir kere varlığına alışınca yokluğunu düşünmek bile kalbime acı veriyor. Kahramanım, ruhuma mutluluk katan aşkımın beni ne olursa olsun bırakmayacağını bilmek ona sonsuz bir bağlılık hissetmeme sebep oluyor. Başlarda babam ve ağabeyim beni bulursa Koray'dan alırlar kaygısı gütsem de artık eminim ki Koray beni bırakmaz. Yakın zamanda nereden nasıl başlayacağımı bilmesem de ona her şeyi anlatmak istiyorum.

Koray'ın bana aldığı taç o kadar güzel ve anlamlı ki bakmaya, dokunmaya kıyamıyorum. Bana aldığı hediye karşısında ben de ona bir şeyler almak sürpriz yapmak istiyorum. Ama nasıl bir sürpriz yapabilirim bilmiyorum. Pırıl'a dönüp "Sence Koray'a nasıl bir sürpriz yapabilirim?" cevap veremeyeceğini bilsem de sanki beni anlıyormuşçasına tavşanım Pırılla konuşmayı seviyorum.

Ben ne yapabileceğimi düşünürken evde çalışan yardımcı içeriye gelerek

"Destina hanım akşam için istediğiniz özel bir yemek var mı?"

"Hayır, özel bir isteğim yok."

Birden aklıma gelen fikirle gözlerim parladı. Özel bir isteğim olmadığını söyledikten sonra giden adamın arkasından bakarak Pırıl'a döndüm.

Heyecanla "Sen de benim düşündüğümü düşünüyorsun değil mi?"

Sonunda ne yapabileceğimi bulmuştum. Koray'a kendi ellerimle sevdiği yiyecekleri yapacağım. Hediyem onunki kadar güzel ve anlamlı olmasa da elimden gelen şu an bu kadar. Ailemle yaşadığım o evde daha doğrusu esaret yıllarımda hiçbir şeyin tadını öğrenemesem de yemek yapmayı öğrenmiştim. Gözlemlediğim kadarıyla Koray en çok antrikot ve patates püresi ikilisini seviyor.

Hızlıca elime aldığım telefonumla Koray'ı aradım. Birkaç çalış sonrası telefonu açtı.

"Alo Koray nasılsın?"

"İyiyim güzelim sen nasılsın."

"Ben de iyiyim"

"Beni arama şerefini neye borçluyuz." Normalde gün içinde onu rahatsız etmek istemediğim için aramıyordum.