DESTİNA

Bölüm 60 Karşılaşma

Merhabalar Canım Okurlarımm 👼🏹💘

Umarım hepiniz çok iyisinizdir. Beni soracak olursanız iyi olmaya çalışıyorum. Bölümü hafta içi atmak istesem de neredeyse hergün hastanede olduğum için yazıp paylaşamadım. Açıkça söylemek gerekirse biraz moralim bozuk, iki üç gün boyunca oturup ağladım ama şimdi kabullendim. Tedavi sürecine başlıyorum. Önümüzdeki haftalarda da günlerim hastanede geçecek gibi duruyor. Muhtemelen bundan sonra haftalık bölümlerimiz hafta sonu gelecek. 🎈

Hepiniz sağlığınıza çok dikkat edin. Sizleri seviyorumm 💕💕

Keyifli okumalar diliyorumm 🌺🌺

Destina

Borya ile karşılaşmamızın üzerinden beş gün geçti. Geçen bu günlerde Koray'ın tüm ailesine ikiz bebeklerimiz olacağının haberini verdik. Aslında Koray'ın dedesine hala kırgındım ama benden özür dilemek için evimize gelip her şeyi anlattığında onu olan kızgınlığım geçti. Yevgeni dedenin de yaşadıkları kolay değildi. Gerçekleri öğrenmem konusunda yanlışları olmuştu ama bütün her şeyin suçunu ona yıkmak istemiyorum.

Kimse Borya'ya bu şekilde davranmasını söylememişti. Ben Yevgeni dedeyi affetsem de Koray yaşananlar sonrası dedesine mesafeli davranmaya devam ediyor. Yevgeni dede beni üzdüğü için kendisini affettirmek adına bana son model bir araba alıp hediye etti. Arabayı istemesem de zorla anahtarını elime tutuşturdu.

Koray'ın ailesine hamile olduğumu da açıkladıktan sonra herkes heyecanlandı. Eray amca olacağı için çok sevindi. Şimdiden bebeklerimizle ilgili hayaller kuruyor. Bir yandan da Daria'yı bizde bebek yapalım beraber büyüsünler diyerek ısrarlarıyla boğuyor. Daria ise kendisine daha bir evlilik teklifi gelmediğine alttan alta vurgu yapıyor. Onların bu halini gördükçe gülüyorum. Bana Korayla bizim de bu konuşmaları yaptığımız zamanları hatırlatıyorlar.

Bu süreçte Borya'nın söylediklerini uzun uzun düşündüm. Aslında Borya dışında Anton bey ve ağabeylerime kızgın veya kırgın olmadığımı fark ettim. Onlara kızgın olmam için bir nedenim yok çünkü onları tanımıyorum. Hatta Borya dışında ağabeylerim olduğunu duydum ama isimlerini bile bilmiyorum. Onlarla görüşüp tanışmak konusunda en büyük çekincem yeniden kabul görememek ve hayal kırıklığına uğrayacağım korkusu oluyor. Bir yandan da bebeklerimin bir dedesi ve dayıları olsun istiyorum. Kendim yalnız büyüdüğüm için onların geniş bir çevresi olsun istiyorum. Gerçi Anton bey beni kabul etse de ağabeylerimin kabul edip etmeyeceğini bilmiyorum. Sadece kan bağları olan beraber büyümedikleri kardeşlerine ısınamayıp onu istemeyebilirler. Acaba Anton bey nasıl görünüyordu? Rüyamda gördüğüm gibi mi gözüküyordu? Birbirimize benziyor muyuz?

Ben düşüncelere dalmış otururken Koray'ın dokunmasıyla kendime geldim.

"Destina'm iyi misin? Kaç dakikadır sana sesleniyorum."

"Dalmışım hayatım, iyiyim. Sen neden bana sesleniyordun?"

"Anton Bey aradı. Onlarla görüşmek isteyip istemediğini soruyor." Dediğinde başımı olumsuz anlamda salladım.

"Görüşmek istemediğimi söyle." Dedikten sonra başımı yere doğru çevirip halıyı incelemeye başladım. İçimden bir ses evet dememi söylese de dilim hayır diyor.

------

Dün bütün gece uyuyamadım. Tüm gece Anton beyle görüşmek istememe kararımın doğru olup olmadığını sorguladım. Sabaha karşı vücudum daha fazla direnemediği için uyuyakalmışım. Şu an Korayla kahvaltı yapıyoruz. Dün gece çok düşündüm ve artık olumsuz bir şeyle karşılaşsam bile yanımda Koray'ın, karnımda bebeklerimin olması bana güç verdi.