Bölüm 47 Paris

2.1K 122 24
                                    

Merhabalar Canım Okurlarımm 👼🏹💘

Çok şeker bir bölümle sizlerleyim. 🍭🥰

Umarım bölümü okurken hepinizin yüzünde tatlı bir tebessüm oluşur. Bütün hepinize keyifli okumalar diliyorumm 💕💕

Koray

Destina'nın sürprizi sonrası o gece onu epeyce yordum. Aslında onu birkaç gün rahat bırakmaya çalışacaktım ama o gece öyle şeyler yaptı ki kendime hâkim olamadım. O gece sonrası Destina'nın paytak paytak yürüyüşünü gördükçe zihnime o anlar düştü. Birkaç gün onunla özel olarak ilgilenip ağrılarının geçmesini sağladım. Destina ile ilgilenirken bir yandan da ona belli etmeden zihnimdeki organizasyonu en ince ayrıntısıyla planlayıp gerekli işlemleri tamamlattım. Güzelim bilmese de bir sonraki durağımız Fransa.

Otelden ayrıldığımızda Destina'ya nereye gideceğimizi söylemedim. Uçağa evimize geri döneceğimizi düşünerek bindi. Biraz sohbet ettikten sonra da uyuyakaldı. Uyuması işime yaradı yoksa uçuşumuzun neden uzadığını sorgulayacaktı.

Uçağımız indiğinde Destina'nın alnını öpüp saçlarını okşadım. "Yavrum uyan, geldik."

Gözlerini yavaşça araladı ve gözlerini ovuşturdu. "Hayatım çok uykum var." dedi.

Hemen onu kucakladım. "O zaman uyumaya devam et Destina'm" dediğimde itiraz etmeden gözlerini kapatmasıyla gülümsedim. Başlarda itiraz etse de artık Destina onu kucağımda taşımama fazlasıyla alışmıştı. Bu durumdan hayatım boyunca şikâyet edeceğimi düşünmüyorum. Bana bu kadar yakın olması hoşuma gidiyor.

Adem'in kapısını açtığı arabaya bindiğimizde Destina başını daha da benim boynuma doğru soktu. Araç ilerlemeye başladı. Bir süre sonra kollarımdaki Destina hareketlendi. Uyanıp gözlerini açtığında dışarıya doğru baktı. Gözleri etraftaki yazılara çarpmış olacak ki gözlerini kocaman açtı.

"Hayatım okumayı unutmuşum. Hiçbir şeyi okuyamıyorum." Dediğinde beklediğim tepki bu olmadığı için gülmeye başladım.

"Gülmesene Koray. Okumayı unutmuşum diyorum gülüyorsun."

"Destina'm etrafa biraz daha bakar mısın? Sence şu an neredeyiz?" dediğimde etrafa baksa da nerede olduğumuzu kavrayamadı. Etrafa boş gözlerle bakmaya devam ettiğini görünce Destina'mı merakta bırakmamak için nerede olduğumuzu söylemeye karar verdim.

"Şu an Fransa'dayız. Daria ile izlediğiniz filmdeki şehirdeyiz." Dememle ağzı kocaman açıldı.

"Hani şu Eyfel Kulesi olan Fransa'dayız değil mi?"

Gülerek "Evet, Eyfel Kulesi olan Fransa'dayız. Bildiğim kadarıyla Eyfel Kulesi olmayan Fransa yok." dememle o da güldü.

Uykusu tamamen açılmış bir şekilde kollarını bana sararak camdan dışarıyı izlemeye başladı. Otelin önüne geldiğimizde beraber arabadan indik. Önceden ayarlattığım odamıza çıktık. Odamızı özel olarak Eyfel Kulesi manzaralı ayarlattım. Odadan içeriye girdiğimizde perdeler kapalıydı. Perdeleri açmamla Destina'yla göz göze geldik.

Destina odanın manzarasını görür görmez kollarıma atlayıp bana sarıldı. Dudaklarımı öptükten sonra geri çekildi. "Âşıklar şehrinde aşkımı öpmem lazımdı."dedi.

"Yavrum madem âşıklar şehrindeyiz diye beni öptün. Bu kadar küçük bir öpücükle kalamayız." Dememle bir kez daha bana yaklaşmasıyla dudaklarımız buluştu. Birbirimizden ayrıldığımızda "Beni sürekli öpeceğini bilsem seni daha önce buraya getiririm." Dediğimde gülerek omzuma yavaşça vurdu.

DESTİNAWhere stories live. Discover now