DESTİNA

Bölüm 45 Kayalık

Merhabalar Canım Okurlarım 👼🏹💘

Dün gece itibariyle Destina'nın okuma sayısı 200k olduu 🥳🎉🎉

Yanımda olup beni destekleyen her bir okuruma çok teşekkür ediyorum. Sizleri çook seviyorumm 💕💕

Bu defa uzun bir bölümle sizlerleyim.💃 Umarım bölüm hoşunuza gider 🎈🙌

❗❗Canlarım bu bölümde sizlerden ufak bir ricam var. Birkaç gündür hesabımla ilgili biraz sorun yaşıyorum. Hesabım birden beni attı ve saatlerce giriş yapmama izin vermedi. Sonrası hesabıma girebildiğimde kitabım yok oldu gibi gözüktü sonra kendiliğinden geri geldi. Şikayet edilmiş olabileceğimi düşünüyorum. Kurguya bir şey olmasını önlemek adına bu bölüm sizlerden kısa da olsa bir kelime veya bir cümlelik yorum bırakmanızı rica ediyorum. 🙏

Destina

Gözlerimi açtığımda Koray yanımda değildi. Etrafa baktığımda da Koray'ı göremedim. Yataktan yavaşça kalkıp ayaklarımı yataktan aşağıya sarkıttığımda alt tarafımda hissettiğim sızıyla yüzüm buruştu. Yataktan kalkıp kapıyı açıp odadan çıktığımda Koray'ı göremeyince içim huzursuz oldu. Bu adam nereye gitti? Düşüncesiyle ilerlerken birden belime konulan ellerle yerimden sıçradım. Koray beni belimden tutup kendine çektikten sonra arkamdan bana sarıldı. Omzuma başını yaslayıp boynumu öptüğünde huylanıp güldüm.

"Sabaha senin gülümsemenle başlamaktan ömrüm boyunca sıkılmam. Günaydın hayatımın anlamı." Dediğinde kollarından tutup vücudumu ona döndürdüm. Gözlerinin içerisine baktım.

"Günaydın huzurum." Dedim. Beni bir anda kaldırıp kucağına aldığında bacaklarımı beline sardım. Yüz yüze yürümeye başladığımızda ellerimi kirli sakallarına koyup okşadım.

"Sabah uyandığımda yanımda yoktun. Neredeydin?" diye sordum.

"Dün geceden sonra bu sabah erken kalkabileceğini düşünmemiştim Destina'm. Uyandığında enerji toplaman amacıyla kahvaltı hazırlatmak istedim. Sevdiğin şeylerin listesini mutfağa iletmek için yanından ayrılmıştım. Ben gelip uyandıramadan benim minik kangurum uyanıp beni aramaya çıkmış."

"Aslında çok yorgundum ama yanımda sen olmayınca geri yatamadım."

"Demek benim yokluğumda uyuyamadın. Ben varken de seni pek uyuttuğum söylenemez." Dedikten sonra güldüğünde Koray'ın omzuna yavaşça vurdum.

"Çok kötüsün Koray."

Koray gülerek "Ya öyle mi Destina'm? Dün gece hiç kötüsün demiyordun." Dediğinde utançla başımı omzuna yaslayıp yüzümü gizledim. Koray ben kucağındayken koltuğa oturduğunda Kuala misali yüzüm omzunda ona sarılmaya devam ettim.

Koray "Destina'm bana bakar mısın?" dediğinde başımı kaldırmadım. Hem utançtan hem de hissettiğim ağrıdan dolayı şu an böyle durmak bana iyi geldi.

"Yavrum kollarımda olman çok güzel seni sonsuza kadar kollarımda taşırım ama lütfen artık utanmayı bırakıp bana bakar mısın? Gözlerini özledim." Dediğinde başımı omzundan kaldırıp gözlerine baktım. Dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı.

"Dudaklarını da özlemişim güzelim." Dediğinde gülümsedim. Kalçalarıma ellerini vurduğunda canımın yanmasıyla yüzümü buruşturdum. Koray yüzümü görmesiyle endişeyle bana baktı.

"Canını mı yaktım?" dediğinde kafamı iki yana sallayarak "Hayır." Desem de inanmayan gözlerle bana bakmaya başladığını görünce kucağından kalkmak için hareketlendiğimde bir daha hissettiğim acıyla yine yüzümü buruşturduğumda Koray kaşlarını çattı.