DESTİNA

Bölüm 56 Evimiz

Merhabalar Canım Okurlarım 👼💘

Haftalık bölümümüz geldii 💃🏻Oldukça uzun bir bölümle sizlerleyim 🍀🙌
Canlarım aslında bugün biraz canım sıkkın. Bu sabah aniden bilgisayarıma bir şeyler oldu. Kendi kendine hareket etmeye farklı dosyalara tıklamaya başladı. Virüs bulaştığından şüphe ediyorum. 😬 Bütün işlerimi bilgisayardan halletmiğim için bugün elim kolum resmen bağlandı.🤧 Bölümü de son anda taslaklara bırakmak aklıma geldi.Güç bela da olsa bölümü taslaklara almayı başardım.(Yaklaşık iki saat uğraştım.) Yoksa maalesef ki yeni bölümümüz gelemeyecekti. Hayır smuth bölümler de olduğu için Destina dosyasını bilgisayarda bırakmak istemediğim için sildim 😅 Götüreceğimiz servis tanıdık olunca riske atmak istemedim. 😅
İlk defa telefondan bölüm düzenliyorum. Umarım bir sıkıntı olmadan yükleyebilirim 🧚🏻‍♀️

Bu bölümü yazarken çok zor vakit buldum, bilgisayardan kurtarırken de çok uğraştım. Bölüme satır arası yorum yaparsanız benim için gerçekten çok büyük bir motivasyon olur 🤝 Hepinize keyifli okumalar diliyorum 🌼❤

Destina
Günler sonra huzurla yeni güne gözlerimi açtım. Koray'ın kollarında uyanmayı çok özlemişim. Henüz uyanmamış Koray'ın özlediğim yüzüne bakmaya, parmaklarımla yüzünü sevmeye başladım.

Bundan sonra onu karşıma alıp sormam gereken şeyleri doğru düzgün soracağım. Böyle birbirimizi anlamadan boş yere kırdık. Koray'ın her şeyi benden saklaması yanlıştı ama düşününce onu da anlıyorum. Belki onun yerinde olsam ben de aynısını yapardım. Koray'ın söylediği yalanların sebebi beni düşünmesiydi. Borya bana öyle şeyler söyledi ki şimdiye kadar gerçek ailemin başkaları olmasına odaklanmak yerine tamamen Koray'ın beni kandırmasına odaklandım.

Borya'ya neden inandığımı düşündüğümde aslında cevabı iyi biliyorum. Hayatımda ilk defa beni Koray'ın gerçekten sevdiğine inandım. Beni neden sevdiğini bilmesem de ona güvendim. Korayla tanışana kadar kimse insan yerine bile koymadı. Bazen çok bocalıyorum, yanlışlar da yapıyorum çünkü nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.
Çok acı ki kendimi hala sevilmeye layık bir insan olarak göremiyorum. Borya'nın söyledikleri bana içimde kocaman çok zor kapanacak bir delik açtı. Koray'ı çok severken yarı yolda kalmaktan, kandırılmaktan, güzel masalımın son bulmasından korkarken bana korktuğumu yaşattı.

Şu birkaç günde kendimi hevesle aldığı dondurmasını yiyemeden yere düşüren bir çocuk kadar hayal kırıklığına uğramış hissettim. Sanki bir çölün ortasındayken elimdeki son suyu elimden almışlar gibi hissettim. Sanki çöldeki kaktüsler birer birer vücuduma battı, çıkaramadım. Çırpındıkça dikenler sanki bütün vücuduma nüfus edip beni yok etmeye başladı. Koray'ın yanıma gelmesiyle içimdeki bütün dikenler yerini gül bahçelerine bıraktı.

Koray'dan her şeyin ayrıntısını dinleseydim ve gerçekler şimdiki gibi olmasaydı ne yapardım bilmiyorum. Borya benim güvendiğim limanımı ateşe vermeye çalıştı. Hayatımda ilk defa bana kendimi değerli hissettiren insanı, bana sevmeyi öğreten insanı benden yalanlarıyla almaya çalıştı. Bize bunları yaşattığı için onu affetmeyeceğim.
Yalan söyleyerek sadece beni üzmek istemişti, o da Kerem gibi birisi olabilir. Kerem de canımı yakmak için her şeyi yapıyordu. Ben babam ve ağabeyim tarafından sevilmemeye alışığım ama Koray'ın beni sevmemesine alışık değilim. Hiçbir zaman alışmak da istemiyorum. Ben düşünceler içerisindeyken Koray gözlerini açtı.

Gözlerini kırpıştırarak bana baktıktan sonra "Günaydın Destina'm."dedi.

"Günaydın Koray'ım" dedikten sonra sakallarını okşadım.