Min Thant Ko Ko Maung + Maung {S1}(Completed)

{57}ZG

မနက္အေစာႀကီး မိုးေတာင္ မလင္းေသးေသာ္လည္း အအိပ္စက္တဲ့ ၪီးက်င္ႂကြယ္ ဖုန္းသံၾကားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ႏိုးလာေတာ့သည္။

ဖုန္းကို အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ နာမည္ မၾကည့္ဘဲ ကိုင္လိုက္ေပမဲ့ သူဖုန္းကိုင္လိုက္တာနဲ႔ နားထဲ တန္းဝင္လာတဲ့ ၪီးကက္ရဲ့ စိုးရိမ္တႀကီးအသံေၾကာင္ ရုတ္တရက္ေၾကာင္သြားေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ၾကားလာရတဲ့ စကားသံေၾကာင့္ သူ႔ ေဘးမွာ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔မိန္းမကိုပါ ႏိႈးၿပီး မ်က္ႏွာေတာင္ မသစ္ႏိုင္၊ အဝတ္အစားပါ မလဲႏိုင္ဘဲ သား ရိွေနမည့္ ေဆးရံုကိုသာ အျမန္ဆံုးေရာက္ေအာင္ သြားရေတာ့သည္။

ေဆးရံုထဲ ဝင္လိုက္သည္ ႏွင့္ ပထမဆံုးေတြ့ရတဲ့ အေရးေပၚ ခန္း ေရ႔ွမွာ အေပၚပိုင္းဘလာ၊ ေအာက္ပိုင္း ပုဝါေလးပတ္ထားေသာ သားေတာ္ေမာင္ က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးကေလး ပိုက္ၿပီး တအိအိနဲ႔ ရိႈက္ငို ေနတာကိုေတြ့ရသည္ ။ သူတို႔ လာတာကို လဲ မျမင္ႏိုင္။

ေမာင္က ဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ။
သူ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ဘာမွ မရိွဘူး ။
သူ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ဆိုလို႔ အေရးေပၚခန္း ေရ႔ွမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရံုသာ။
သူ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ေလ သူ ေဒါသ ပိုထြက္လာေလပဲ။
သူ အခု ခ်ိန္မွာ  ေဒါသစိတ္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းခ်င္တိုင္း ေသာင္းက်န္းလို႔ လဲ မရေပ။
သူ အခု အရမ္းနာက်င္ေနတဲ့အျပင္ အရာရာဟာ ၿပိဳလဲေနသလို ခံစားရသည္။
သူ ဘယ္ေလာက္အထိ ၿပိဳလဲ ေနသလဲ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္သာ အသိဆံုးပဲ။
အခန္းထဲက အသံေတြ ကို မၾကားရေပမယ့္ ကားေပၚမွာတုန္းက ၾကားရတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာေတြ ။
ကိုကို႔ ႏွလံုးက စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ ခဏ ခဏ ရပ္ရပ္ သြားတယ္တဲ့ေလ။
ဒါကလဲ ေသြးထြက္လြန္ျခင္း ရဲ့ Side effect ေတြထဲ က တစ္ခု ျဖစ္သည္ ။

အေတြးေတြ ေျဗာက္ေသာက္ ျဖစ္ေနေပမဲ့ သူ ေအးခ်မ္းျခင္းကို ရွာဖို႔ ဒူးေလး ပိုက္ၿပီး ရသမ်ွ ဘုရားစာေတြ ကို ရြတ္ဆိုေနေသာ္လည္း ရိႈက္သံေတြကသာ ႀကီးဆိုးေနခဲ့ေလသည္။

သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က စကားသံေတြကိုလဲ ဘာမွ မၾကားႏိုင္ေတာ့ေပ။အနားကို အေလာတႀကီးေရာက္လာတဲ့ အေဖျဖစ္သူနဲ႔အေမျဖစ္သူကိုေတာင္ မျမင္ႏိုင္။စိတ္ေသာကတို႔ျဖင့္သာ ပူေဆြးလို႔ ေနသည္။