At The End Of The String (Insomniacs Series 2)

34

"Keira, totoo bang hindi ikaw iyong babae sa club na kasama ni Joaquin?"

"Magkaibigan lang ba talaga kayo?"

"Keira, is it true na kayo ang may-ari ni Kenzo Monteza ng coffee shop na 'to?"

"May alam ka ba sa pagkamatay ng pamilya ni De Vera?"

Ayon agad ang bumungad sa'kin nang makalabas na ako ng shop namin. It was all clear minutes ago then little by little, strangers started to follow me. I got cornered kahit anong madali ko. If only I can use my taekwondo skills to kick these asses away from me, it'll solve half of my problems.

Sumasakit na ang mata't tenga ko sa kanila. Keira rito, Keira ro'n, at walang katapusang kontrobersyal na mga tanong. Nakakapagod marinig.  Pinagkukumpulan nila ako at halos wala na akong makitang daan palabas sa kanila. Hanggang sa makarinig na lang ako ng malakas na busina. Laking gulat ko kung sino ang lumabas doon at pilit na pinapaalis ang mga taong nakapalibot sa akin.

"Kuya Ken..." mahina kong sambit sa aking sarili. Nang makita niya ako ay agad niya akong hinatak papasok ng kanyang sasakyan. Hindi siya sumunod sa akin sa loob. Hindi ko rin siya marinig sa labas but I can see how furious he is in front of them. Pakiramdam ko ay pinagmumumura niya ang mga tao sa labas.

"Fuck them all." Padabog na umupo si Kuya Ken sa driver's seat. Pulang-pula ang mga tenga niya sa sobrang galit. Nagulat ako nang hampasin pa niya ang manibela. "Are you alright?" Lingon niya sa'kin. Tumango lang ako bilang sagot. "Did they hurt you?" tanong niya muli. Tango lang din ulit ang aking sagot.

Mayamaya'y sinimulan niya nang magmaneho. Mayroon pa siyang muntik masagasaan na reporter dahil ayaw nitong umalis sa daan at patuloy pa rin sa pagkuha ng litrato. Pinapatigil pa nito si Kuya upang interviewhin. "Stay fucking out of the way!" Binuksan niya saglit ang bintana ng kotse. Hindi niya na iyon binaba muli para marinig siya ng mga may gusto pang lumapit sa kanya.

Nang magsunod-sunod na siya sa pagbusina ay tinakpan ko na ang aking tenga dahil mukhang hindi iyon titigil hangga't 'di nakakaalis ang mga taong gusto kaming sundan. Mayamaya'y nakarinig na kami ni Kuya ng tunog ng mga pulis. Behind it was Kuya Kel's car. Nakita namin siyang lumabas doon saka dumiretso sa aming sasakyan.

Tumabi ito sa akin sa backseat nang makapasok. "I'll bail you out, go," ani Kuya Kel. Nang hindi iyon sundin ni Kuya Ken ay lumipat siya sa passenger's seat at siya na ang tumapak sa gas pedal. "What the fuck are you doing?!" Kuya Ken had no choice but to drive us out from the crowd, worried we might hit someone.

Napakapit ako sa aking kinauupuan dahil sa bilis ng kanilang pagpapatakbo. Napatili rin ako nang may muntikan silang mabangga. Parang kaunti na lang din ay lilipad na ako rito sa likod. Nang malagpasan namin ang dami ng mga sumusunod ay nagkaroon na ng pagkakataong harangan sila ng mga pulis.

"Okay, Kelvin. Calm down! You're going to get us killed!" sambit ni Kuya Ken. Binitawan na ng paa ni Kuya Kelvin ang pedal at pabagsak na isinandal ang kanyang sarili. Saka rin huminahon ang byahe namin hanggang sa makarating na kami sa bahay ni Kuya Kel.

Tahimik ang aming paligid na para bang walang nangyari. Ibinagsak ni Kuya Ken ang kanyang ulo sa manibela habang rinig namin ang kanyang mabigat na paghinga. "I'm sorry, Keira," aniya dahilan para malingon namin siya ni Kuya Kel.

We both looked confused. Lumipat ang tingin ko kay Kuya Kel at kunot ang noo niya. Napailing na lang siya matapos tignan si Kuya Ken saka nauna nang lumabas. "Kuya..." sambit ko nang dalawa na lang kami ang maiwan.