At The End Of The String (Insomniacs Series 2)

39

"You fired her?" sabay naming sambit ni Ate Venus matapos ikwento sa amin ni Ma'am Thea ang nangyari sa stylist ni Joaquin.

"As much as I don't want to dahil napamahal na ako sa mga empleyado ko, I can't tolerate bad behaviors. Mabait ako pero ayoko ng abusado," ani Ma'am Thea ulit bago tuluyang ubusin ang steak niya.

"I allow everyone to drink and have a day off for tomorrow, but that only happens when the company has something to celebrate. I do accept personal excuses as well. Pero mukhang hindi na excuse ang ginagawa niya, repetitive behavior na. I gave her lots of chances, though, and that was the last straw."

Mayroon na palang issue pero ngayon lang naikwento ni Ma'am sa amin. Hindi rin naman kasi halata dahil sa tuwing magkakasama kaming empleyado niya ay mukha naman kaming normal sa isa't-isa. We get along, though, misunderstandings are still a part of us sometimes.

"But I hope Ms. Ortega won't make grudges out of it. I want it to be a lesson for her." She really does sound disappointed. Hindi ko rin naman siya masisisi. "Oo nga pala, Keira, my godson wants to see you. Gusto ka raw niyang makausap," dagdag pa ni Ma'am.

Hindi ko na natuloy ang pagsubo ko ng pagkain dahil sa aking narinig. Nagpalipat-lipat pa ang tingin ko sa kanilang dalawa ni Ate Ven. "Tungkol saan naman po?"

"It's best kung sa kanya manggagaling, anak. He'll see you after our dinner. By the way, I heard you're both staying at Kenzo's house?"

Mas lalong nanlaki ang mata ko pero hindi ko dapat iyon ipahalata. Agaran na lang akong tumango, nagdadasal na sana wala na siyang follow-up questions. "Hm, ang tamad ni Joaquin ngayon. It's very unusual. Alam ko naman kung gaano kadikit iyong dalawa na 'yon but knowing Joaquin, he'd rather book a hote."

Ganoon siya? Well, may bahay siya sa Spain ayon sa pagkakatanda ko kaya pwedeng kahit hindi na siya manatili sa hotel. Malay mo mayroon din siya rito sa Italy. Sa yaman niya ba naman ngayon, parang posibleng bawat bansa ay pwede niyang tayuan ng tirahan niya.

"Baka naman po gusto lang muna makipamilya muna ni Sir Joaquin kanila Sir Kenzo. Kahit ako naman siguro, eh. I mean, Kenzo Monteza na 'yon, oh... Hay, swerte ng asawa niya. Kapag nag-meet kami no'n papaturo ako sa kanya paano mamingwit ng gano'ng nilalang sa mundo," singit ni Ate Ven.

Natawa naman ako sa nakikipamilya. Parang ako nga yata ang gano'n sa aming dalawa... Tahimik na lang akong nakikinig sa usapan nilang dalawa. "I was wondering nga, eh, kung kaylan mag-aasawa 'yon. I'm getting old. Gusto ko na ng apo."

"Ako rin. Ang lalaki na po ng mga pamangkin ko. Si Keira naman ayaw ako bigyan ng inaanak. Tumatanda na lang din ako. Mukhang wala na pong balak mag-asawa 'to, Ma'am, eh." Humalikipkip si Ate Ven.

"Really? Baka kayo talaga ni Joaquin?"

At doon ko na muntik maibuga ang wine na iniinom ko. "Kaya ko naman po huminga mag-isa. Hindi ko po kaylangan ng asawa." Pilit kong kinokontrol ang aking pag-ubo.

"But it's nice to have someone special in your life din, ano? Ang sarap din kaya ng may minamahal. 'Di ba, Keira, you had exes before?" At imbis na pauwi na kami, napa-order kami ulit ng pagkain dahil mukhang mapapahaba ang aming kwentuhan. Mukhang hotseat pa ako sa dalawa. Pero siguro okay na rin dahil may libreng pagkain.

☕

"Goodnight, Daile! I love you!" I blew a kiss and form a heart using my hands when I was about to leave my nephew's room. He said 'I love you' back and waved at me before snuggling into his mother's arms. Nang maisara ko na ang pinto ay saka ako nagtungo sa kwarto ko - no, namin pala.