အတ္တစိတ် || ဘာသာပြန် ||『Completed』

Chapter - 77

『Unicode 』

အခန်း ( ၇၇ ) : ငါ့မှာ ဘာမှမရှိတော့အောင် မချန်ထားခဲ့ပါနဲ့။

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

အမေက ခါးခါးသီးသီး ငိုကြွေးခဲ့ပြီး သူမ​၏ စိတ်အခြေအနေ အနည်ထိုင်သွားခဲ့သည်။

သူမဟာ မျက်ရည်များကိုသုတ်ရင်း ကျွန်တော့်​၏ အခြေအနေကို နားလည်နိုင်ရန် တာဝန်ရှိ ဆရာဝန်ကို တွေ့ဖို့ပြင်တော့သည်။

ကမ္ဘာကြီးက သူမအပေါ်မှာ ဘယ်တုန်းကမှ မကြင်နာခဲ့ပေမယ့် သူမကတော့ ဘယ်တော့မှ ရိုက်ချလို့မရဟန်တူပါ​၏။ သူမအရမ်းပိန်ပြီး ကူကယ်ရာမဲ့နေတာတောင် " အမေ " ဟူသော နာမကြောင့် ခံစားရသမျှအားလုံးကို သည်းခံထားခဲ့သည်။

ယခု အချိန်ထိ ကျွန်တော် တုံးအသလိုခံစားမိဆဲ။

ရန်ချင်းကျွမ်း မရှိလျှင်တောင် ကျွန်တော် ဒီကမ္ဘာကြီးကို စွန့်ခွာလိုစိတ် မရှိသေးပေ။ ယခင်က အတွေးတွေ မည်မျှကောင်းမွန်ပြီး အထိန်းအကွပ်မဲ့စေခဲ့ကာမူ မိသားစု​ဝင်​၏ မျက်ရည်တွေအောက်၌ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းသေဆုံးခြင်း​၏တည်ငြိမ်မှုများက ပျောက်ကွယ်ကုန်ကာ ဤကမ္ဘာကြီးသို့ အဆုံးမဲ့သောနှောင်တွယ်စရာများ ဖြစ်၍သာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။

ရန်ချင်းကျွမ်းနှင့် နန်ရှန်က အမေနှင့်အတူလိုက်ပါ၍ ဆရာဝန်ကိုသွားတွေ့နေစဉ် ညီမလေးက ကျွန်တော်နှင့် လူနာဆောင်မှာ ဆက်နေခဲ့သည်။

အမေနှင့်စာလျှင် ညီမလေးက အများကြီး ပိုနုနယ်​၏။ သူမ ငိုကြွေးနေတာမရပ်နိုင်ပဲ တသျှူးတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု တောင်လို စုပုံလာခဲ့သည်။

" ဂိမ်းကစားချင်လား ? "

သူမအာရုံကို ပြောင်းပေးရန် အလို့ငှာ ကျွန်တော် ထောင့်မှာပုံနေသော ပဟေဠိဂိမ်းတွေကို ညွှန်ပြရင်း မေးလိုက်သည်။

သူမဟာ ရှိုက်လျက် ကြည့်ပင်မကြည့်ပဲ ခေါင်းခါပြ​၏။

မျက်ရည်တွေ နည်းနည်း တိတ်သွားသည်နှင့် သူမ မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော့်ထံရောက်လာပြန်ကာ ပိုမိုသည်းထန်စွာငိုကြွေးပြန်သည်။